Yazar Ebû Hanîfenin usûlî ilkelerinde Sünnetin işgal ettiği konumu incelerken, bugünkü yerleşik sistematik Hanefî usûlünü ya da son dönem Hanefî usûlü literatürünü değil, erken dönem Hanefî kaynakları esas alıyor. Bu kaynakları karşılaştırarak, yerleşik usûldeki Sünnet anlayışının Ebû Hanîfeye nispet edilemeyeceği sonucuna varıyor. Tahâvî, Maturîdî gibi alimlerin temsil ettiği anlayış, Hanefî usûlü tarihinde yerleşik usûlden farklı ve Ebû Hanîfenin içtihadlarıyla daha uyumlu bir çizgi teşkil etmektedir; fakat zamanla yerini sistematik yönü ağır basan, daha kolay öğretilebilen İsa b. Ebân, Cessâs ve Debûsî çizgisine bırakmış ve gölgede kalmıştır.