Horasan-Mâverâünnehir coğrafyasında Hanefî geleneğin devamı olarak gelişen Mâtürîdîliğin
kendisiyle başlatıldığı Ebû Mansûr el-Mâtürîdî (ö. 333/944), Ehl-i Sünnet kelâmının ilk kurucuları
arasında yer almaktadır. O, akıl-nakil dengesini gözeterek dinin sâbitelerini muhafaza eden ve yeni
koşullara uyum sağlayan bir sisteme zemin hazırlamış ve bu sayede etkisini günümüze kadar
sürdürmeyi başarmıştır. Yine o, kelâm ilmi yanında tefsir, fıkıh ve mezhepler tarihi gibi alanlarla ilgili
eserler kaleme almış ve fel
Yaşadığımız asrın insanına anlayacağı bir dil ve üslupla Kur'ân'ın hidâyetini sunmak isteyen son
dönem İslâm âlim ve aydınları, eski usûlleri de tetkik etmekle beraber, yeni yöntem arayışlarına
yönelmişlerdir. Bu yöntem arayışları çerçevesinde, konuları Kur'ân bütünlüğü içerisinde işlemeyi
hedefleyen ve bunu yaparken de Kur'ân'ın genel ilke ve prensiplerini devamlı olarak göz önünde
bulunduran yeni bir tefsir metodu ortaya çıkmıştır. Bir kısım düşünür ve araştırmacıların, Kur'ânî/İslâmî
araştırmaların istik
Kitabu'l-Kıraat, serisi 5 düzeyi ile yabancı dil öğretiminde önemli bir beceri olan ‘okuma anlama'
becerisini ilk seviyeden alıp ileriye seviyeye taşımayı hedeflemektedir. Kitap, farklı ve renkli konuları sade
ve anlaşılır bir üslup ile ortaya koyarken, okuyucunun konuya rahat bir şekilde intikalini sağlamak üzere
özellikle girişleri, bazen metin aralarını görsel malzemelerle desteklenmiştir. Metin kavrama soruları, eş-zıt
anlam kelime alıştırmaları, kalıp ve sözlük çalışmaları ile yabancı dil öğretimindeki
İlk Müslümanlar Kur'ân'la tanışınca sadece onun içerdiği öğüt ve ibretlere vâkıf olmakla yetinmemişler, dünya ve âhiret saadetini temin etmek maksadıyla hükümlerini de doğru bir şekilde anlamak istemişlerdir. Böylece bir taraftan tefsirler, diğer taraftan da tefsir ilmi için vazgeçilmez derecede önemli olan usûlü't-tefsîr yani ulûmü'l-Kur'ân, târîhu'l-Kur'ân ve kırâatlerle ilgili eserler kaleme alınmaya başlanmıştır. Hicrî II. asırdan itibaren gerçekleştirilen bu tedvin faaliyeti, başlangıçta yavaş bir seyi
Bu ümmetin Hz. Peygamber'den sonra gelen en değerli nesli sahâbedir. Sahâbenin değerine bizzat Cenâb-ı Hak Kur'ân-ı Kerîm'de işâret etmiş, Hz. Peygamber de kendilerine Kur'ân'ın işareti doğrultusunda muamelede bulunmuş, sahip oldukları değeri söz ve davranışlarıyla onaylamıştır. Ancak ashâbın değerli olması, kesinlikle masum oldukları yani hata etmedikleri ve günah işlemedikleri anlamına gelmez. Aynı zamanda fazilet ve adâlet sahibi bir nesil olan sahâbe, geçmişten günümüze birçok çalışmaya konu olmuş, leh
Âkif merhum der ki;
Emr-i bi'l-ma'ruf imiş ihvân-ı İslâm'ın işi,
Nehyedermiş bir fenâlık görse, kardeş kardeşi.
Ben müslümanlardanım demek, ben müslümanım diyen istisnasız herkese karşı ihvân-ı İslâm duygusu, davranışı ve yaklaşımında bulunmayı -en azından kural olarak- kabullendiğini ikrar etmektir. Ümmet-i Muhammed'den olmanın hem temel şartı hem de vazgeçilmez göstergesi budur.
Edebî ve belagî ilimlerin merkeze alındığı Kur'an tefsirleri içinde, Zemahşerî'nin el-Keşşâf adlı tefsiri, kelimenin tam anlamıyla vazgeçilmez bir yere sahiptir. Çünkü Zemahşerî, Ferrâ, Ebû Ubeyde, Zeccâc, Rummânî ve Abdülkâhir el-Cürcânî gibi Kur'an'ı filolojik yönden tefsir eden alimlerin attığı temeller üzerine tefsir ilminin benzersiz eserlerinden birini bina etmiştir. Genellikle dile getirildiği gibi, ondan sonraki tefsirler az ya da çok onun etkisini taşıya gelmiştir.
Keşşâf'ın tefsir tarihine etkisi
Bu kitap, hidayet-dalalet ekseninde sırât-ı müstakimi ve yolcularını incelemektedir.
Farklı inanç ve din mensuplarıyla diyalog girişimleri değişik düzeylerde ve ısrarla sürdürülmeye çalışılırken müslümanlararası gözle görülür anlamlı bir yakınlaşmanın ortaya konulamamış olması din kardeşliği ortak paydasına sahip olanlar açısından düşündürücüdür.
Amaç, grupçuluğu önceleyip din kardeşliğini ötelemekten kaynaklanan toplumsal ayrışmayı önlemeye yönelik bir anlayış ve davranış geliştirme gayretlerine katkıda
İmam Ebû Mansûr Muhammed b. Muhammed el-Mâtürîdî (ö. 333/944) ve Mâtürîdiyye kelâm ekolü İslâm ilim ve fikir geleneği içinde çok önemli bir yere sahiptir.
Günümüzde İmam Mâtürîdî ve Mâtürîdiyye kelâmına dair giderek artan bir ilginin varlığı dikkat çekmektedir. Ancak bu durum, Mâtürîdî'nin popülerleşmesi, tüketilmesi ve çağdaş kültüre göre yorumlanması gibi bir sorunu da beraberinde getirmektedir.
Bu bakımdan çağdaş dünyanın kalıplarına göre biçimlendiren bir Mâtürîdîlik yorumuna değil, onu kendinde var o
Kurândan ve Dinler tarihinden anladığımıza göre iki türlü din olgusundan bahsetmek mümkündür.
Bunlardan biri: insanlar tarafından oluşturulan Tanrı eksenli din, diğeri de vahye dayalı insan eksenli dindir. Vahiy dininin hükümleri ile insanın ihtiyaçları birlikte tetkik edildiğinde, dinin münhasıran insan için vazedildiği; dolayısıyla insan eksenli din nitelendirmesinin isabetli olduğu anlaşılır.
Ne var ki Peygamberler döneminde insanı merkeze alan ve onun sorunlarını çözmeyi amaçlayan vahiy dini, zamanla
Rönesansla başlayarak gelişen ve özellikle 20. yüzyılda en parlak dönemini yaşayan determinist düşünce, bazı kişilerin şahsında, bütün o pozitivist, naturalist vb. akımların dayanağı oldu. Bu arada tabii olarak bilimin tartışılmaz hâkimiyeti gündeme geldi. Bu tarihi süreç içinde süregelen bu anlayışın hukuk, siyaset, ahlâk vb. alanlardaki tezahürleri, İslam dünyasında da bazı ilim adamlarını, tabiat kanunlarına beslenen bu katı inanç sebebiyle, mucizeleri farklı bir boyutta yorumlamaya zorlamıştır.
Özellik
İsnâdın hadis tarihinin karanlık noktalarını aydınlatmada ne gibi fonksiyonlar icra edebileceğini göstermeyi hedefleyen İsnâdın Satır Araları, isnâd içerisine muhtemelen semâ ya da müzakere halkasında veya metnin istinsâhı aşamasında eklenen bilgileri inceleme konusu yapmaktadır. İsnâd içi bilgi olarak tanımlanabilecek bu bilgi türleri genellikle râvinin tam adı, bölgesi, mesleği, etnik kökeni, künyesi, karakteri, fizyonomisi, hoca-talebe ve akrabalık ilişkileri, cerh-ta'dîl bakımından durumu, rivayetin ak
Ferdî ve toplumsal alanda insanlığın dinî ve ahlâkî bakımdan tüm ihtiyaçlarını karşılamayı hedefleyen Kur'ân'ın beşer hayatına yön vermesi, onun, ferdî ve toplumsal hayata ilişkin me¬sajının anlaşılmasıyla mümkündür. Bunun içindir ki, geçmişte müslüman âlimler birçok tefsir kaleme almışlardır. Bu eserlerin bir kısmı da sûre tefsiri mahiyetindedir. Onların yazılış amacı müslüman halkın tefsire olan ihtiyacını bir nebze olsun gidermektir. Çünkü hacimli tefsirleri okuyup anlamaya çalışmak kolay bir iş değildir
İslâm toplum ve medeniyetinin kurulmasına şâhit olmuş, katkıda bulunmuş ilk İslâm nesli sahâbîlerin kimlik ve kişilikleri, yaşayışları, dünyaya bakışları, rehberlikleri, kısaca kıvâm ve nitelikleri hiç kuşkusuz, zaman ve zemin farklılığına bakılmaksızın tüm Müslüman birey ve toplumlar için haklı bir ilgi, bilgi ve merak konusudur.
Bu sebeple günümüz toplum ve cemaatleri için gerçek mümin seviyesini yakalayabilmek bakımından sahâbe kıvâmının hedef olarak ortaya konulması, örnek alınacak kişi ve toplum ihtiya
Ehline malûm olduğu üzere Kur'ân-ı Kerîm başta Ulûmu'l-Kur'ân (Kur'ân ilimleri) olmak üzere pek çok ilmin
konusu olmuştur. Özellikle de bunlar içerisinde Kırâat ve Tecvid ilimlerinin oldukça önemli bir yeri olduğu
unutulmamalıdır. Çünkü bu ilimler, Kur'ân'ın Allah'ın inzâl buyurduğu ve Peygamberimizin de ebedî mûcizesi olup,
nüzûlünden günümüze ve kıyamete kadar kendisinde hiçbir şekilde değişiklik vaki olmayan bir ebedî mûcizeliğini
temin eden ilimlerdir.
Bu iki ilim (Kırâat ve Tecvid ilimleri), Kur'ân'ın
Her dil, bünyesinde içinde geliştiği kültür sahasının tecrübe mirasını saklar. İlâhî vahyin son halkasını oluşturan Kur'ân da, nâzil olduğu dönemin ilk muhâtaplarının dilini bir iletişim aracı olarak kullanmıştır. Bu bağlamda hitâp ve mesajlarını dilsel bir zemin üzerinden muhâtaplarına ulaştıran Kur'ân'ın anlaşılması ve yorumlanmasında kullandığı dilin özelliklerine vâkıf olmak önem arzetmektedir.
Birçok dilde olduğu gibi Arap dilinin de kendisine has birtakım dilsel olguları var olup, geçmişte ve günümüz
Mecazın dilde ve dindeki varlığı İslam ilimleri tarihi boyunca hep tartışılagelmiştir. Tartışmanın bir tarafında, mezhebi görüşlerini savunmak için mecazı araç olarak kullandıklarını ifade etmekte bir beis görmeyen Mu'tezilî bilginler bulunurken diğer tarafta ise Kur'ân ve Sünnetin mefhumunu korumak kaygısıyla lafızların mecaz olarak nitelenmesini tekfire kadar götüren İbn Teymiyye çizgisindeki selefi bilginler yer almaktadır. Bu sarkacın denge noktasını ise mecazın İslâmî kaynaklardaki varlığını, dilin evr
Modern dönem dilbilim çalışmaları ile oldukça konuşulan bir konu haline gelen bağlam; İbrahim Enis, Temmam Hassan ve Kemal Beşir gibi çağdaş Arap dilbilimcilerinin çalışmalarının etkisiyle İslam dünyasının da gündemine girmiştir. Bu aşamadan sonra özellikle tefsir akademisinde, Kur'an'ın anlaşılmasında bağlamın önemi ile ilgili araştırmalar yapılmaya başlanmıştır.
Bu araştırmalardan bir kısmında, Fıkıh ve Kelam disiplinlerinde Kur'an'ın hitap düzeyinin ihmal edilip ayetlerin bağlamsal unsurlardan mücerred
Sened ve metin olmak üzere iki kısımdan oluşan bir rivayetin sahih sayılabilmesi için her iki kısmının da güvenilirlik açısından bazı şartları taşıması gerekmektedir. Sünnî İslam dünyasındaki dört büyük fıkhî mezhepten biri olan Hanefî Mezhebinin hem usûl hem de fürû-ı fıkha dair eserlerinde, hadisle amel edebilmek için gerek sened gerekse muhtevaya dair tenkit kriterlerinin detaylı olarak ele alındığı görülür. Hanefî fakihlerin hadis tenkidi ile ilgili görüşlerini, sened ve muhteva tenkidi başlıkları ile b
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için, amaçlarla sınırlı ve gizliliğe uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Çerezleri nasıl kullandığımızı incelemek ve çerezleri nasıl kontrol edebileceğinizi öğrenmek için Çerez Politikamızı inceleyebilirsiniz.
Alışveriş Sepeti
