Bahar gelmişti artık. Her taraf yeşermiş tabiat rengarenk olmuştu. Kuşlar sevinç çığlıkları ile deruni bir musiki ziyafeti çekiyorlardı. Her şey yeniden dirilmiş; yeni baştan dünyaya gelmiş gibiydi. Kış boyu ölü gibi duran tabiat, baharla dirilmişti yeniden. Boş vakit deyimi yoktu onların kitaplarında. Sürekli çalışıyorlar, çalışmak zorunda olduklarını da biliyorlardı. Öğrencileriyle ne kadar diyaloğu varsa, öğrenci velileriyle de ona yakın bir diyaloğa girmişti Mümin hoca. Güzel havalarda köylere ail

Gerçek şu ki,kime bir miras kalırsa veya kim bir mirasa konorsa, onun kıymetini ve kazanılmasında harcanan gayretin derecesini bilmez. Bu yüzden çok basit ve kolay bir şekilde onu saçıp savurabilir. Bu gün biz müslümanların durumu işte tam böyledir. Ecdadımızda (allah onlardan razı olsun) deraldığımız mirasın kıymetini kıymetini bilemedik. Bu mirasın korunması ve devam ettirilmesi hususunda sarf edilen gayretlerin derecesini kavrayamadık. Neticede işte bu zayi etme ve görevimizi ihmal durumuna düştük. O

Yemyeşil otlarla dolu bir ova vardı. Bu ovada bir de akşama kadar canı çektiğinde yiyen, billur sulardan kanasıya içen iriyarı, semiz bir öküz vardı. Bu öküz gece olunca, ??Yarın ne yiyeceğim.?? Diye dertlenir, kaygılanırdı. Bu düşüncesinden ötürü de geceden sabaha zayıflar, kıla dönerdi. Öküz, sabah olunca yine her günkü gibi bütün oburluğuyla yeşilliklere dalar, akşama kadar durmadan yerdi. Yine irileşir, şişer, bedeni etle, yağla dolar, kuvvetlenirdi. Akşam olunca yarının kaygısına kapılır, titremeye baş

İlm-i hadis-ki ona İlm-i Rivâyet, İlm-i Ahbâr, İlm-i Âsâr nâmını da verdikleri vardır- Resûlullâh Sallallâhu aleyhi ve sellemin Akvâl ve Efâlini bildiren ilimdir. Resul Aleyhis-salâtü ves-selâm Efendimizin Akvâlinden murâd, Kurân -yani Vahy-i Metlûv- olmayarak buyurdukları sözlerdir. Efâlinden de murâd Zât-i Seniyye-i Risâlet-Penâhîlerinden sâdır olmuş umurdur ki bunların bir takımlarına ittiba ile memûruz. Taban, yahut hâssa-i Nebevîyyeleri olmak üzere kendilerinden sâdır olmuş olup ittiba ile memûr olmadı

Toplumumuzda dejenere olan kavramlara ne yazık ki 'imân' kelimesi de katılmıştır. Hemen herkes kendisini 'ben de müslümanım' deme zorunluluğunda görmektedir. Ancak ezici çoğunluğu 'ben de müslümanım' diyen bu toplum, ne yazık ki imân esasları, İslâm şeriatı karşısında lakayd davranmakta, bir çokları kendi yanlış düşüncesini düzeltme yerine imânın ilkelerini inkâra kalkışmaktalar. 'İnsanlar imân ettik demekle bırakılacaklarını mı sanıyorlar' ilahî buyruğunda ifade ettiği gibi iman, mükellefiyet, hak ve sorum