İnsan zayıf bir varlıktır. Acıktığı zaman zayıftır. Doyduğunda zayıftır. Sağlığında da hastalığında da zayıftır. Dünya malının, servetin, paranın önünde zayıftır. Şöhretin önünde zayıftır. Şehvetin önünde zayıftır. Hâsılı her hal ve şartta zayıftır. Bu zafiyetinin olumsuz etkisini din, iman, Kur'an ve dua ile önleyebilir. Zaaflarının sürükleyebileceği tehlikelerden kendisini bu manevî dinamiklerle koruyup kurtarabilir. Bu sebeple duaya önem verilmelidir. Bize düşen duadır. Biz bilemeyiz, dua ne zaman kabul

Tecvid âlimleri "Kendilerine kitap verdiğimiz kimseler onu hakkını gözeterek okurlar. (Bakara 2/121)" ayetinde geçen kıraatın hakkını hüsnü'l edâ ve'l-amelü bi'l muktedâ şeklinde özetlemişlerdir. Ünlü kıraat âlimlerinden İbnü'l-Cezerî "Tecvid kaidelerini öğrenmek Kur'an okuyan herkese farzdır. Kim Kur'an'ı tecvîdsiz okursa günahkâr olur. Çünkü Allah (c.c.) Kur'an'ı tecvîd ile indirmiş ve bize kadar böyle gelmiştir" diyerek konunun önemine dikkat çekmiştir. Tecvidin teorisi tecvid kitaplarından pratiği ise

Kurân-ı Kerîm, kurallarına riayet ederek güzel eda ve sada ile okunan bir kitaptır. Bu konudaki ayet ve hadisler ve Peygamber Efendimizin uygulamaları bunu açıkça göstermektedir. Kurân tilâveti insanı ötelere götürmeli, insanın gönlünde yankı bulmalıdır. Ruhu okşamayan, gönül tellerimize dokunmayan, dinleyenlerin duygu ve düşüncelerinde, söz ve davranışlarında beklenen değişimi gerçekleştiremeyen bir tilâvet şekli, başarılı bir okuyuş olamaz. Güzel bir eda ve sada ile yapılan bir tilâvet, ilâhî bir nağme g