İttihat-Terakki´den başlayarak, yakın tarihimiz iri bir çınardan zamanlı-zamansız dökülen solgun yapraklar gibi, bitişik nizam ilerliyor. Hapishane avlularını, Sansaryan Hanlarını, Ankara´nın Hergele Meydanı olarak ünlenen darağacı mekanlarını dolduran solgun yaprakları deşelediğimizde, yine bitişik nizam idamlara, gencecik vücutlara reva görülen zulümlere rastlıyoruz. Mizah dergilerine malzeme olan ifadesiyle, son bağımsız Türk devleti, varlığını korumak için, varlığını var kılmak için inanılmaz sindirme ve baskı yöntemlerinden medet umdu, umuyor, belki de ummaya devam edecek. Yine meydanları sararmış çınar yaprakları dolduracak, yine kuşaklar boyu terörün soldurduğu yıllar kulaktan kulağa aktarılacak. Ya sonra?...