Elindeki tüfeği işaret etti Musa;
Şu yaşadıklarımızın fotoğrafını çek deseler,
Tam 12'den çekerdim Raid!
Ki ben; hiç bir zaman sevmedim silahları, düşün!
Gördüğün gibi kullanmayı da bilmiyorum.
Ne yapayım, bu da benim eksikliğim olsun!
Ardından boynunda asılı duran fotoğraf makinesini alıp uzattı;
Al bunu Raid. İçi çığlık, acı, gözyaşı dolu...
Ama sen, en zor karede bile umudun izini sür.
Ve tüm dünyaya ulaştır. Vicdanın varlığını hatırlat onlara.
Belki bir masumla göz göze gelir de uyanır insanlık!

Bu romanında, bir ceza yerine dönüşmüş 1991 yılının Cezayir'inde, iç ve dış güçlerin yaptığı kanlı bir darbenin hikayesine yol alıyor Nehir Aydın Gökduman.

Ve bu çapraz ateşe var güçleriyle direnen Cezayirlilerin zorlu ve onurlu mücadelesini anlatıyor.

Özgürlüğe inanan tüm cesur kalpler için!