Alaylı bir gülüşün peşinden:
- İstemedin mi, sen değil miydin bana; oku, adam ol diyen. Okudum, adam oldum işte.

- Evet, oku adam ol dedim. Para kazanıp, kazandığın paranın kölesi ol demedim.

- Parasız adam mı olunurmuş ve yahut doğrulukla para mı kazanılırmış?

- Sözümü kesmeyi bırak artık Cemil! Saygısızlığın lüzumu yok!

Bir an için sadece karşılıklı bakıştılar. Melek hala yeniden sözlerine devam etti:
- Oğlum ben yalnızca gururlu bir şekilde, hatam lokma yemeden saygınlığımla yaşamak istiyorum. Senden ne para istedim ne de konfor.

Cemil iyiden iyiye gülmeye başladı.
- Demek saygınlıkla öyle mi?