Türkiye'de İslâmî hareketler, 1960'larda olduğu gibi toplumun cahil ve kandırılmaya açık kesimlerini istismara yönelik tertipler olarak değil; aydınların dinamik güçler olarak adlandırmayı sevdikleri kesimlerin entelektüel eğilimleri ve tercihleri noktasında ele alınmaya başlanmıştır. İslâmî hareketler, üniversite/yüksek okul öğrencisi ya da mezunu olan, genellikle de laik eğitim veren okullardan gelen, kır kökenli olsa bile bugünü ve geleceği açısından kentli/orta sınıfa mensup, bu yönleriyle de gelecekte,