Elinizdeki eser Muhasibînin el-Mekâsib (Helal Rızık) ve Fehmus-Salât (Namazın Anlaşılması) adlı iki risâlesini içermektedir. İkinci risâle ilk etapta konu itibariyle birincisinden farklı görünmekle beraber, aslında iki risâle arasında önemli ortak noktalar bulunmaktadır. Birinci risâlede tasavvuf ıstılahâtında verâ olarak bilinen, helal-haram konusundaki titizlik üzerinde genişçe durulmakta, rızkın temiz ve helal yollardan kazanılması hususunda oldukça önemli bilgiler ve etkili nasihatler verilmektedir. İ

Aziz İslam dininin temel kaynağı Kur'an-ı Kerim'in ilk kuşak tarafından nasıl algılandığı ve anlaşıldığı sürekli bir merak konusu olmuştur. Sahabe kuşağı içinde Kur'an-ı Kerim'e ilişkin rivayetleri en fazla olan on kişiden birisi Abdullah b. Abbas'tır. Henüz erken dönemlerden itibaren "Hibrü'l-Ümme/Ümmetin Bilgini" ve "Tercümânü'l-Kur'an/Kur'an'ın Tercümanı" gibi övgülere mazhar olan İbn Abbâs'a, hadis mecmualarında ve rivaî tefsirlerde birçok ayetin tefsiri nispet edilmiştir. Kâmus sahibi Firuzâbâdî taraf

Kadın önemli, değerli ve kıymetli bir varlıktır. Onun ne kadar önemli olduğu, Ayaklarının altına serilen cennet hadis-i şerifinden daha iyi anlaşılmaktadır. Toplumun yetişmesinde en önemli rolü oynadığı için kadının değeri yüksektir. Atalarımız ne güzel ifade etmişler: Kadın; erkeğin eşi, evin güneşidir. Kadın; kalbi merhamet kaynağıdır. Kadınsız ev olmaz. Ana gibi yâr olmaz Ana hakkı ödenmez. Kadın anadır. Kadın, nesli meydana getiren, eğiten ve ona yön veren ilk rehberdir. Nesil yetiştirmek

Türkçeye ilk defa kazandırılan Nahçıvânîye ait Hidâyetül-İhvân adlı bu risâlede Vücûd, Vâcibul-Vücûd, Mârifetullah ve Rüyetullah konularında felsefeci ve kelâmcılar, akıl konusuna yaklaşımları merkeze alınarak tenkit edilmiştir. Nahçıvânî kelâmcı ve felsefecilerin yanı sıra doğru yola vâsıl olmadan geçim elde etmek, dükkânı döndürmek, tebaa çoğaltmak, avam arasında zenginlik ve îtibar elde etmek maksadıyla şeyhlik taslayanları da şiddetle eleştirmiştir. Nahçıvânî tenkit tarafı ağır basan bir mutasavvıf olma

Elinizdeki eser, Tabiin devrinin büyük ilmî ve manevî şahsiyeti Hasan-ı Basrî tarafından ortaya konulan zühd geleneğinin devamı mahiyetindeki tasavvufî akımlardan birine mensup olan, bununla beraber Ebu Süleyman ed-Dârânî, Şakîk Belhî, Bişrul-Hâfî, Zünnûn-ı Mısrî, Ahmed b. Asım Antâkî gibi sûfilerin görüşlerinden de etkilenerek tasavvufî düşüncenin teşekkülünde önemli bir şahsiyet haline gelmiş olan Haris b. Esed el-Muhâsibînin içerik itibariyle benzerlik arz eden üç ayrı risalesinden müteşekkildir. Bu kit

İbn Haldûnun, sadece düşünce tarihindeki rolü açısından değil, günümüze uyarlanabilen, bir başka deyişle çağdaş nitelik taşıyan bilimsel yaklaşımları dile getirebilmiş olması bakımından da Batı Dünyasında önemsenen az sayıdaki Müslüman düşünürlerden biri olduğu bilinmektedir. Buna bağlı olarak Türkiyede de düşünüre yönelik canlı bir ilginin varlığını sürdürmekte olduğu görülüyor. Ancak ülkemizde yapılan düşünürle ilgili bilimsel çalışmaların en azından kapsam ve muhteva itibariyle çok fazla özgün olmadıklar

İslâmî ilimlerin tekvin ve tedvin dönemlerinde yetişen Muhasibî'nin iki yüze yakın eser verdiği söylense de bunlardan günümüze ulaşanların sayısı ne yazık ki sadece yirmi sekiz kadardır. Hayatı hakkında sınırlı bilgiye sahip olduğumuz müellifin elinizdeki eseri birçok kimse tarafından bir tür otobiyografi olarak değerlendirilmiş, hatta İmam Gazalî'nin el-Münkız isimli otobiyografik eserine, Muhâsibî'nin bu eserinin numune teşkil ettiği söylenmiştir. Ancak eserin tam olarak bu çerçevede değerlendirilmesi ab

Lemaât XIII. yüzyıl Anadolu coğrafyasında kaleme alınmış bir sûfî metnidir. Döneminde ilgiyle karşılanmış olan bu metin, Sadreddîn Konevî tarafından Fusûsul-Hikemin lübbü/özü olarak nitelenir. Bu yüzden olsa gerek, ilgili literatürde Fusûsun Fars dilinde yapılmış bir şerhi olarak anılır. Gerçi eser sistematik anlamda bir Fusûs şerhi değildir, ancak eserde Fusûsun bâzı cümlelerine rastlanması ve eserde tamâmen zuhûra gelişin tasvîrine dönük bir dil kullanılması böyle bir kabûlün doğmasına yol açmış olmalıdır