Rüzgâr güzel güzef esmeye devam ediyordu. Bu şekilde beş gün yol aldım, rüzgâr batıya döndü. Bizi takip eden bir gemi varsa bile artık rüzgârın çevrilmesi üzerine bizi takip edenin vazgeçmiş olacağına inandım. Sahile yanaşmaya cesaret edebildim ve bir küçük nehir ağzına demir attım. Buranın nere ve nasıl bir iklim, hangi memleket, ne cins millet ve nehrin de hangisi olduğunu bilmiyordum. Hîç kimseyi de ne gördüm, ne de görme arzusunda idim. İstediğim tek şey içilecek su idi.

Rus edebiyatının zirve isimlerinden Dostoyevski, hayatının büyük bir bölümünde katiller arasında yaşamak zorunda kaldığı için Suç ve Ceza´daki tipler gerçeğe yakın trajedisi ile dikkat çeker. En önemli eseri olan romanın kahramanı Roskolnikov tipi de bu dönemde ortaya çıkmıştır. Hayatını kazanmak için mücadele ederken toplumun dayattığı kuralları da sorgulayan roman kahramını, çalışmak, fedakarlık, akrabalık ilişkileri, öğrenim, yalnızlık, aşk ve yoksulluk gibi kavramları da kendi kişiliğinde bir fotoğraf o

Değerli Varvara Alekseyevna, Geçen akşam inanılmaz ölçüde, hayal edilemeyecek kadar mutluydum! Demek hayatınız boyunca bir kerecik olsun sözümü dinlediniz sonunda. Uyandığım zaman saat akşamın sekiziydi galiba (bilirsiniz cancağızım, işten döndükten sonra bir iki saat şekerleme yapmayı severim). Uyandığımda mumu yaktım, kağıtları hazırladım, kalemimi yonttum. Sonra bilmem nedendir, birdenbire aklım başıma geliverdi. Kalbim o anda küt küt atmaya başladı inan olsun! Demek, benim şu zavallı kalbimin isteğini a

Gece ile birlikte dehşet verici saatler başladı. Giderek kurtların cesaretlenmesi bir yana, Henry'nin uykusuzluktan ayakta duracak hali de kalmamıştı. Bütün gücünü ortaya koyarak uyumamağa çalışmasına rağmen ateşin başında, sırtında battaniyesi ve bacaklarının arasında baltası, dalıp gitti. İki köpeği, iki yanına iyice sokulmuş, üçü birbirine destek olmuştu. Bir ara uyandı. Karşısında gri tüylü, kocaman bir kurt duruyordu. Hayvanla arasında yarım metre ya vardı, ya yoktu. Sürünün en iri hayvanlarından bir

Yoksul bir köylü çocuğu olan Jan Valjan,küçük yaşta annesini ve babasını kaybetti. Gidecek başka yeri olmadığı için yedi çocukla dul kalan ablasının yanına gitti. Yetim kalan çocuklara babalık, ablasına da yardım etti. Aradan geçen yıllar onu içine kapalı, sessiz, ama güçlü kuvvetli bir delikanlı yapmıştı. Çektiği sıkıntıdan yakınmıyor, yalnızca ablasının ve yedi çocuğunun karnını nasıl doyuracağını düşünüyordu. Bu hiç de kolay değildi maalesef...Jan Valjan'ın elinden her iş gelirdi. Yarıcılık, orakçılık,

İşte ancak bunun ardındandır ki, akıl yürüterek, mevsimleri ve yılları yaratanın ve görülebilen dünyada olan herşeyi gözetenin O olduğunu ve zamanla görmeye alıştığı herşeyin nedenlerinin belli bir şekilde O olduğunu kavramaya geçecektir. Kesinlikle çok açık, hepsinin ardından bunu kavrayacaktır.