Müslümanların yanlış değerlendirdikleri hadiselerden biri de bu noktada ortaya çıkıyor.İman edip salih amel işleyen bir Müslüman,dünya hayatında sıkıntıya uğramayacağını,direnmeyeceğini,belalara müptela olmayacağını sanır.İşte bu yanılgı,İslami hayatı değerlendirmede de bizleri ters bir istikamete yönlendiriyor.İbni Kayyim 'el-İbtila' adlı risalesinde bu hususa özellikle işaret eder.....

Ashab-ı Kiram'ın hayatını öğrenmek ;Kur'an-ı Kerim'in indiği Asr-ı Saadet dönemindeki İslami hayatı ve anlayışı kavramının en pratik yoludur.Çünkü bu tertemiz,mücahid ,zahid,fedakar,vefakar, insanlar İslam'ın ilk cemaatini oluşturmuş,büyük bir gayretle İslam'ın yerleşmesi için her şeylerini gfeda etmişlerdi.Onlar dünyaya değer vermediler,dünya ve metaını gözlerinde büyütmediler....

Müşrik liderlerin faaliyetlerini,inatlarını,vahye düşmanlıklarını,şirkteki ısrarlarını,tahribatlarını,teşkilatlı ve dağınık kavgalarını ve zulümlerini okudukça Efendimizin mücadelelerini kavramanın ne denli anlamlı bir hayat düsturu olduğunu anlamak mümkün olabilecektir.Mümindeki çile ve sabır büyüdükçe,müşriklerin nasıl azgınlaştıklarını ve her türlü taktiği nasıl meşru gördüklerini izleyeceksiniz.

Bu çalışmada büyük alimlerin yakarışlarına yer vermeye çalıştım. Onların temiz dudaklarından dökülen sözler sağlam bir imanın, saadetin, tevbenin, ihlasın, ilmin bir yarısıdır. Tevekkülün, teslimiyetin, rızanın ilanıdır. Gayriden vazgeçisin, Allah ile yakınlığının secdede ifadesidir. Büyük zatlar böyle yalvarmışlar, böyle ağlamışlar. Seherlerde göz yaşlarını avuçlarına dökmüşler. Hiçbirimizin aklına, ufkuna ulaşmayan yakarışlar ona yol bulmaya çalışmışlar. Onlar bilenlerdi, görenlerdi, duyan, hissedenlerdi