Ara sıra hepimiz haylazlık yaparız. Canımız daha çok oyun oynamak, daha çok eğlenmek ister. Ancak hayat sadece eğlence ve oyundan ibaret değildir. Eğitim her şeyin önündedir ve her şeyden daha çok önemlidir. Bu öykünün kahramanları, ormanda küçük bir kirpi ile karşılaşınca ne yapacaklar acaba? Yıldırım ve gök gürültüsünden korkmalarına gerek var mı? Bilge Baykuş onlara neler anlatacak? Hepsi iki kapağın arasında...

Bir akan nehir bulmuşuz, hep birlikte. Öyle bir nehir ki, dalları, kıvrımları en ulaşılmaz denilen topraklara ulaşan, suları tüm kara parçalarını besleyen, yağmur olup tüm diyarları yıkayan... Öyle bir nehir ki, bilmeyen duymayan yok. Herkes su ihtiyacını buradan karşılıyor. Hepimizin damağında onun tadı var. Ceplerimizde tohumlarımız, her tarafa saçılıyor ve bunlar önce fidana, sonra ağaca dönüşüyor. Yüzlerce ağaç ve milyonlarca umut...

Bayramlar, çocukların en güzel kıyafetlerini giyip şekerlerini toplamaya çıktıkları tatlı bir zaman dilimi. Ama kahramanımız bununla kalmıyor, öyle iyilikler yapıyor, öyle yardımlarda bulunuyor ki, en mutsuz olanlara bile gerçek bir bayram yaşatıyor. Elbette yaptığı iyiliklerin karşılığını da en güzel şekilde alıyor. Ne demiş atalarımız? Ne ekersen onu biçersin...

Hazine haritaları her yerde... Okumayıp masamızın çekmecesine kaldırdığımız bir hikaye kitabında, sınıfımızdaki panoda, test kitabımızda çözemeyip bıraktığımız bir sorunun içinde, annemizin sevgiyle söylediği bir sözde veya babamızın bir nasihatında... Bu öykümüzde Zeynep Sofi ve arkadaşları tarladaki hazineyi bulabilmek için neler yapmaları gerekiyor acaba? Soluk soluğa okuyacağınız bir hikaye...

Kış gelince her yer bembeyaz örtüsüne, kara bürünür. Kış bize sabırlı ve güçlü olmayı öğretir. İlkbaharla birlikte güneş sırasıyla havayı, suyu ve toprağı ısıtır, ağaçlar çiçek açar, meyve vermenin ilk adımları atılır. Bu öyküde bir kayısı (mişmiş) ağacı ile Memiş'in arasında yıllar boyu süren dostluk anlatılmaktadır...

Toplum içinde mutlu yaşamanın en önemli sırlarından biri, kurulan dostluk bağlarıdır. Gerçek ve iyi dost, gördüğü iyilikten daha fazlasını yapan, aldığından daha fazlasını verebilendir. Hiç kurbağa ile kaplumbağa dost olur mu, demeyin! Farklılıklar dost olmamıza engel değil, bilakis bir fırsattır. Bu öyküde bir kaplumbağa ile kurbağa arasında kurulan dostluk ve sevgi köprüsü anlatılıyor...

Alparslan ve ordusunun 1071 yılında adım attığı Anadolu topraklarının kadim milletlerinden olan Ermeniler, bu tarihten itibaren toprakların yeni yönetici milleti Türklerle çok güzel bir birlikteliğe merhaba demişlerdir. 1071 yılında başlayan bir yol arkadaşlığı, 1915 senesindeki elîm olaylarla sarsıntı geçirmiş olsa da, ortada inkârı mümkün olmayan bir mazi bulunmaktadır. Türkiye'nin önemli Ermeni tarih araştırmacılarından Levon Panos Dabağyan'ın bu başat eseri, 1000 yıla yakın bir süredir oluşan müşterek k

Hadîs-i kudsî olarak nakledilen bir rivayette şöyle buyrulmaktadır: ?Kim bana yakın olmaya çalışan kuluma düşmanlık ederse ben ona karşı savaşa izin veririm... İşte bu rivayetten hareketle Esved b. Sâlim'in ibn Mübarek hakkındaki şu sözü daha anlamlı hale gelmektedir: ?Abdullah b. el-Mübârek'e düşmanlık eden veya ona iftira eden kimseyi İslâm düşmanı olarak görürüm. Abdullah b. el-Mübârek'le ilgili kaynaklarda geçen birçok bilgiye ulaşmak ve bunları derleyip okuyucuya sunmak kolay olmadı. Birçok kaynaktan i

Kitapta doktor ve yazar Asıf Kengerlinin uyuşturucu, alkol ve sigara bağımlılığı konulu tiyatro eserleri ve hikâyeleri toplanmıştır. Bağımlılık sorunu estetik, belgesel, bilimsel, tıbbî ve dinî açılardan izah edilmiştir. Doktor Asıf Kengerli bizzat tanık olduğu olayları başarıyla anlatmaktadır. Bela ve Zehir adlı iki tiyatro eserinin ve hikâyelerin bu kadar gerçekçi, ikna edici ve etkileyici oluşunun nedeni bu tanıklıklar ve anlatımdaki başarı olmalı. Bela eseri çağdaş Azeri tiyatrosunun şah eseri olarak da

Heybeliada Ruhban Okulu, İstanbuldaki Fener Rum Patrikhanesine bağlı olarak 1844 yılında kurulmuş ve 1971 yılına kadar Ortodoks teolojisi eğitimi vermiş önemli bir okuldur. Kuruluşundan itibaren kendine özgü eğitim ve öğretim anlayışı göstermiş olmasının yanısıra, yazılı ve sözlü Ortodoks geleneğinin korunup geliştirilmesini de üstlenmiştir. Gerilen Türk-Yunan ilişkilerinden nasibini alarak 1971 yılında kapatılan okul, günümüzde her açılmaya hazır bir şekilde bekletilmektedir. Bu kitap, mezkûr okulun teoloj

Müslümanlar, hayatlarının her safhasında yetkinliklerine bağlı olarak Kurânla bir irtibat kurma gayreti içinde olmuşlardır. Bu gayret bazen benzer algıları vurgulayarak sürekliliği sağladığı gibi zaman ve zemine göre farklı cevapların üretilmesine de yol açmıştır. XV. asır ile XX. asırda yaşamış tefekkür ehli iki şahsın, Molla Fenârî ile Fazlur Rahmanın Kurâna nasıl yaklaştıklarını ortaya koymaya çalışan bu eser de, Kurân algısındaki tarihsel sürekliliği işlemekten ziyade farklılaşmayı gündeme taşımak istem

İslâm dininin ve medeniyetinin evrensel niteliği, dinin doğduğu yer ve toplum olan Araplar dışındaki milletlerin de bu din ve medeniyete katkılar sağlamasını temin etmiştir. Ancak anadili Arapça olmayan insanların Arapça bilmeyi gerektiren hususlardaki katkıları zaman zaman tartışmalar da doğurmuştur. Bu eser, Arap olmayan unsurların hadis rivayeti konusunda etkinlikleri, sebep oldukları problemleri ve tartışmaları bilimsel bir zeminde okura aktarmaktadır.