Aydınlanma düşünürü Immanuel Kant (1724-1804) eğitim felsefesinin klasiklerinden olan bu kitabında eğitimi insanda gizli ve gelişmemiş halde bulunan nüvelerin geliştirilmesi şeklinde tanımlıyor. Kant bize eğitim meselesini James, Dewey ve Skinner gibi Amerikan pragmatistlerinin ortaya koydukları çerçeve dışında ele almak için sağlam bir zemin sunuyor. Yazılışının üzerinden iki asırdan fazla zaman geçtiği halde, içindeki önerilerin güncelliğini koruduğu bir eğitim manifestosu. Tüm ebeveyn ve eğitim camiasın

Königsberg Üniversitesi'nde tanrıbilim ve felsefe okuyan ünlü Alman düşünürü Immanuel Kant (1724-1804), tüm ömrünü yine aynı kentte dersler vermeye ve eserlerini yazmaya adamıştır. Kant; Rousseau ve Hume'un da etkisiyle kendi sistemini oluşturmak üzere, eserlerinde insan aklının sınırları, bilimin kesinliği, metafiziğin yapısı ve niteliği gibi konulara eğilmiş ve çözümlemelerde bulunmuştur. Teorik felsefe kapsamında akılcılık ve bilim felsefesine egemen olan deneycilik anlayışını, kurucusu olduğu kritisizm

İnsanın içerisinde gelişmemiş halde bulunan birçok nüveler vardır. Doğal yeteneklerini [birbirlerine göre] uygun nispetler içerisinde inkişaf ettirerek bu nüveleri geliştirmek, ve [böylelikle] kaderini gerçekleştirmesini sağlamak bizim işimizdir... İnsan kendisini iyiye götürecek her türlü eğilimi-istidadı geliştirmelidir; İnsanın ödevi kendisini geliştirmektir; [ruhunu-dimağını] inceltmektir; ve kendisini yoldan sapmış bulduğunda [yoldan çıkanı] ahlâki yasanın boyunduruğu altına sokmaktır... [İ]nsanın bir