Ahmet Hikmet Müftüoğlu, hayatı boyunca şiir, mensur şiir, hikaye, monoloğ, makale ve roman türlerinde eserler verdi. Fakat onu üne kavuşturan hikayeleridir. İlk hikayelerinde üslup ve muhteva yönünden Servet-i Fünun özelliği taşır. Süslü terkipler, yabancı söz ve deyimler oldukça dikkat çekicidir. Milli Edebiyat akımına bağlandıktan sonra ise süslü yazmaya devam etmekle birlikte yalın bir Türkçe ile yazmaya başladı. Türk kültürüne ve bu kültürün değerlerinde çok önem verdi. Eserlerinde bunları işledi. Batı

Servet-i Fünun yazarı Ahmet Hikmet´in ikinci hikâye kitabı olan Çağlayanlar (1922) onun ikinci dönemine aittir. Bazı yerleri Servet-i Fünun´u andırsa da, dil malzemesi bakımından çok sade olan Çağlayanlar bu açıdan dikkati çekmiştir. Servet-i Fünun´dan sonra Türkçü yazarlara katılan Ahmet Hikmet´in bu kitabının özel bir yeri vardır. Kitabın önsözünde yer alan tarih, henüz zafere ulaşılmadığı tarihte onun milletine inancını da ortaya koymaktadır.

1870 İstanbul doğumlu olan Ahmet Hikmet Müftüoğlu´nun Hâristan ve Çağlayanlar adlı iki hikâye kitabı onun edebî hayatının iki devresinin ürünleridir. Servet-i Fünûndergisinde yayımlanan hikâyelerin toplandığı Hâristan bu akımın edebiyatının özelliklerini taşır. II. Meşrutiyet döneminde dile getirdiği millî ve sosyal konulara olan hassasiyeti Servet-i Fünûn dönemi hikâyelerinde kendisini hissettirir. Aşk, aile ve evlilik meseleleri üzerinde duran yazarın konu itibariyle diğer Servet-i Fünûnculardan pek fark