İmamı Azam Ebu Hanife 80. Hicri yılda doğdu. 150. Hicri yılda (Miladi 767) vefat etti. İmamı Azam Hanefi Mezhebinin kurucusudur. İçtihatlarında dört binden fazla hadis kullanmıştır. İmamı Şafii onun hakkında insanlar fıkıhta Ebu Hanife'ye ıyaldır demiştir. Hadis ve fıkıh ilmini devrinin ulemasının ileri gelenlerinin çoğundan bizzat tahsil etti. İlmi kelama ait Fıkhı Ekber isimli kitabı vardır. Müsned ise İmam'ın naklettiği hadislerin toplandığı eseridir.

Kendi nefsime bir hatırlatma, ölümünden sonra da salih bir amel olması için ölüm, ölülerin durumu, haşr, neşr, cennet , cehennem, fitneler ve kıyamet saatinin alametleri hakkında özlü bir kitap yazmak istedim. İmamların kitaplarında gördüğüm ve bu ümmetin büyük alimlerinden bana rivayet edildiği kadarıyla nakillerde bulundun inşallah bu nakilleri açık ve nispet edilmiş bir şekilde göreceksiniz.

Namaz, dinin direği, mü'minin miracıdır. Mü'min toplulukları diğerlerinden ayıran en büyük alamettir. Peygamber (sav) ve ilk iman nesli olan Sahabe-i Kiram'ın günlük hayatlarının ayrılmaz bir parçası namazdı. Peygamber (sav) efendimiz, namazın üzerinde çok fazla hassasiyet göstermiş ve Kişi ile küfür ve şirk arasında (engel) namazdır. (Sahih-i Müslim) buyurarak namaz ibadetinin büyüklüğüne işaret etmiştir.