Aristoteles’ten sonraki Muallim-i Sani olarak bilinen Farabi’nin ve onun öğretilerini izleyip geliştirmiş olanların çağı, Orta Çağ İslamı’nın bütün gelişimi içinde entelektüel açıdan en zengin dönemdir. Bu dönemi çalışmamızda Farabicilik Çağı olarak niteleyeceğiz: Bu çağ, Farabi’nin 870’teki doğumundan Ebu Hayyan et-Tevhidi’nin yaklaşık 1023’teki ölümüne değin sürmektedir. Tarihi parametreler olan 870-1023 yılları arası, Farabicilik fenomeninin incelenmesinde, yapay da olsa derli toplu bir çerçeve ve yap

Bu kitap, lojiksitçiler (sembolik mantıkçılar) ile klasik mantıkçılar arasındaki kavga sonucu adeta iki farklı disiplinmiş gibi anlaşılmaya başlanan klasik ve modern mantığı bir arada, bir senteze vardırarak sunmayı amaçlıyor. Bununlu birlikte çalışma kendisini, matematik veya felsefe üzerine bir ön-bilgi gerektirmeyecek şekilde, mantığın temel öğretisiyle sınırlandırıyor. Mantığa hükmetme, gerekli bilimsel soruları elde etmek için tek başına yeterli değildir. O ancak bilimselliğin kontrolü olabilir. Biçims