Bu ara okulda kulaktan kulağa bir fısıltıdır gidiyor. Bu hafta yangın tatbikatı yapılacakmış. Sirenler çalacak, öğrenciler hızlıca aşağı indirilecek. Sıraya girip, Allah etmesin, Yangına nasıl da hazırlıklı olduğumuzu cümle âleme göstermiş olacağız. Tabi biz de boş duracak değiliz. Beynimiz bol oksijen aldığı için, arkadaşlarımıza bir oyun oynayalım dedik. Yasin ve Mehmet ile bir araya geldik. Madem tatbikat yapacağız öyleyse bu işin hakkını verelim!..

Aylardan ağustostu... Ortada bırakın kar, su birikintisi bile gözükmüyordu. Nereden kar bulup da bize getireceklermiş. Bunları mahalledekilere anlatsam, dünyada inanmazlar. Cesaretimi toplayıp yanlarına gitmeye karar verdim. Kevser'i, sağlam korunaklı bir yere oturttum. Bir yandan aşağıya inmeye, bir yandan da avazım çıktığı kadar bağırmaya başladım. Aklıma kötü şeyler gelmeye başladı, kayalardan yuvarlanmış olabilirler mi? Biraz daha aşağıya indiğimde kuytu bir yerde mağara girişini gördüm. Var gücümle bir

Tam bir panik anı yaşıyorduk, nasıl olmuştu da bir anda her şey değişivermişti. Az önce tuttuğumuz balıklar için havalara uçan biz, bir anda korkudan ağlamaya başlamıştık. Üstelik yağmur hızını şiddetlendirmişti. Tekne gelen dalgalardan dolayı ağzına kadar suyla dolmuştu, tekneyi kovayla boşaltmaya çalışmamız yetmez olmuştu. Babam,Çocuklar! Sıkıca tutunun sular kabardı. Her an, her şey olabilir, korkmayın can yelekleriniz var, suya düşerseniz başınızı dik tutun yeter! diye bağırıyordu...

Mezarlık çok ıssızdı. Ama oradan geçemezsek, gece yarılarına kalacak, ailemizden de güzel bir akşam fırçası yiyecektik.Mezarlığın içerisine girdik. Artık koşamıyor,adımlarımızı dikkatle atıyorduk.Birden sesler duymaya başladık. İrkildik, birbirimize sıkıca yapıştık. Köpek sesleri! Elli yüz metre ötemizde on- on beş tane sahipsiz köpek vardı. Üzerimize doğru gelmeye başladılar.Bir görseniz, ağızlarından salyalar akıyordu.Keskin dişleri bizi parçalayacak gibi duruyordu. Hırlama sesleri ile ayaklarımızın bağı

Eski, yıkılmış bir kilisenin enkazı üzerinde; birimiz haçlı askeri, birimiz Fatih oluyor; kılıçlarımızla savaşıyorduk. Kılıç dedimse gerçek sanmayın! Tahtadan yaptığımız şeyler. Ama o tahta parçası, bizim gözürnüzde Hazreti Ali'nin Zülfikar isimli kılıcı oluveriyordu. Yasin bana kızıyor, her seferinde ben düşman askeri oluyorum bu sefer de sen ol diyerek isyan ediyordu.