Tasavvuf tarihinin ilk dönemlerinden itibaren üzerinde önemle durulmuş konuların başında hiç şüphesiz edep yer alır. Esasen sufiler, tasavvufun edepten ibaret olduğunu her fırsatta dile getirmiş ve Edep Ya Hu!sözünü düstur kabul etmişlerdir. Bu bağlamda hayatın her alanında ve anında edebi gözetme, tasavvufta çok geniş bir uygulama alanı bulmuş; tarikatlar döneminde bu, âdâb , erân , ve usûl kavramlarıyla ifade edilmiştir. Gönlün edeple süslenmesi davranışların, ibadetlerin edeple donatılması tasavvufun olm