Hz. Ebû Bekir dönemi peygambersiz hayata intibak yönüyle müstesna bir yere sahip olduğu gibi, bu dönemde ortaya çıkan gelişmeler ve Halife'nin aldığı kararlar Resulüllah'ın Medine'de kurduğu siyasal düzenin devamı ve Müslümanların geleceği açısından hayati öneme sahipti. Başta irtidat ve isyan edenlerle mücadele olmak üzere, Şam ve Irak cephelerine ordu gönderilmesi, Kur'an'ın cemi (toplanıp kitaplaştırılması), Hz. Ömer'i halife adayı olarak önermesi, istişareye önem veren paylaşımcı yönetim anlayışı ve kam

Kur'an-ı Kerim her dinî topluluğun yöneldiği bir kıblesi olduğuna işaret ederek bir bakıma kıblenin o dine mensup insanlar için birleştirici ve aynı zamanda diğerlerinden ayırt edici bir mahiyeti olduğunu vurgulamıştır. Bize göre Kâbe'nin kıble olarak belirlenmesi sembolik değil, İslam'ın ve müminlerin en belirleyici ve ayırt edici vasfıdır.

İlahi yardımla ilgili yorumlar genellikle meleklerin ordular halinde gelip fiilî olarak savaştıkları, müşrikleri öldürdükleri veya esir aldıkları gibi iddialarla anlatılır. Bu minvaldeki yorumlar bazen izahı mümkün olmayan tasvirlerle sunulmuştur. Örneğin Bedir'de meleklerin fiilî olarak savaştıklarından söz edilirken, Uhud'da sadece sayısal çoğunluk olarak bulunduklarından bahsedilir. İki farklı savaşta aynı melek yardımından söz edilip birinde doğrudan savaştıkları, diğerinde ise savaşmayıp sadece sayısal

Bir devletin dış politikası geniş anlamda o ülkenin çıkarlarının korunmasi ve gözetilmesi anlamına gelir. Bu bağlamda her devlet başkanı sorumlu olduğu siyasal düzenin çıkarlarını korumayı hedefler veya bununla yükümlüdür. Hz. mer hilafete geldiği zaman komşu iki imparatorluk olan Bizans ve Sasaniler´le fiili savaş durumu devam ediyordu. Halife, öncelikle sorumlu olduğu siyasal düzenin geleceğine yönelik tehdit ya da tehlikeye karşı önlem almaya odaklanmış ve bu nedenle mevcut mücadeleden başarıyla çıkma