Din felsefesi yapan bir teolog ya da filozof, dinsel olanın özüne inerken, elde ettiği teolojik verilere ve felsefi sonuçlara gereken önem ve değeri vermek durumundadır. Dahası, teolojik verilere ve felsefi sonuçlara verilen önem ve değer, araştırmacının zihinsel becerisinin, rasyonel çözümlemesinin ve bilimsel deneyiminin de devreye sokulmasıyla, konunun daha güçlü bir biçimde tartışılmasına büyük katkı sağlar. Okuyucu, bu eserde, din felsefesinin kimi iç dinamikler ve dış dinamiklerle bağlantılı bir öz

Özlenilen düzeyde din felsefesi yapabilme, büyük ölçüde, din felsefesine gönül verme gerçeğinin yaygın bir bilinçlenme doğrultusunda ilerlemesine bağlıdır. Bu anlamda, işlevsel bir din felsefesi modeli, ne iyimserlik düzeyi yüksek bir gönlü kırabilir, ne sorunları derinlemesine tartışan bir aklı göz ardı edebilir, ne yönlendirici etkisi büyük olan felsefi düşünceyi daraltabilir, ne de insan yaşamına esenlik getiren teolojik veriye kayıtsız kalabilir. Okuyucu bu eserde, bir yandan genelde din felsefesine yö

Günümüzde öne çıkan ve örnek alınan din felsefesi modellerinin ancak düşünce ve tartışılabilir konu üreterek teoloji, felsefe ve bilim alanında işlevsel olabildikleri görülmektedir. Bu nedenle, geleneksel kültürümüz içten ne kadar zengin olursa olsun, bugün düşünce ve tartışılabilir konu üretmeksizin, din felsefesinde belli bir aşamayı yakalama ve özgün anlamda din felsefesi yapma olanağından söz edilemez. Okuyucu, bu eserde, bütüncül ve eleştirel din felsefesi modeli ışığında, din ve bilgi, din ve sevgi,

Bir yandan bütüncül ve eleştirel din felsefesi sınırları içinde tartışılacak mevcut ve olası sorunların nasıl işlenmesi gerektiği yönünde bir bilinç oluşturma amacının güdüldüğü, öte yandan, sözü edilen modelin kendi doğal yapısının korunması gerektiği doğrultusunda bir düşünce derinliğine işaret edildiği hususları bu çalışmanın sınırları içinde rahatlıkla görülebilir. Okuyucu, bu eserde dile getirilen düşüncelerden hareketle, eğer din felsefesi anlayışımızın geleceği için köklü bir değişim ve iyileştirme

Doğrusu, din felsefesine yönelik konu üzerine yazmada, sorun ortaya koymada ve çözüm üretmede, Batılı kaynakları kullanmaya ek olarak, kendi kültürümüz içindeki temel klasik ve çağdaş eserlerden de derinlemesine yararlanılmalıdır. Nitekim klasik ve çağdaş eserlerimiz, kendimize özgü din felsefesi oluşturmak için, uygun veriler sunmaktadır. Bu demektir ki, yeni başlayan ve gelecekte din felsefesi yapma arzusunda olan adaylar için metodik, güçlü, çözümleyici, dinamik ve yaratıcı temelli bir din felsefesi oluş

Düşünce tarihine bakıldığında din felsefesi yapmanın farklı dinamiklerinden söz edilebilir. Bunlardan biri de, kuşkusuz, bir örneğini Mevlanada gördüğümüz aşk dinamiğidir. Okuyucu, bu eserde, rubaileri ışığında, bir yandan Mevlana2nın aşka atıfla din felsefesi yapışındaki özgünlüğü, öte yandan yine aşkı öne çıkararak dini ve felsefi sorun ve çözümlerine kazandırdığı estetik boyutu fizik ve metafizik bağlamlar içinde yakalama olanağı bulacaktır.

Din ve felsefe içerikli egzistansiyal konu ve sorunlar bağlamında ortaya konulan çıkarımlarda tek doğru budur demek, Hayyam için, olanaksız görünmektedir. Okuyucu bu eserde, anılan konu ve sorunlara yönelik Hayyam'ın rubailer aracılığıyla öne sürdüğü düşüncelerinin nereden bakılırsa bakılsın farklı derinlikler içerdiğini çok rahat bir biçimde anlama olanağı bulacaktır. Dahası; okuyucu, bir yandan Hayyam'ın rubailer aracılığıyla ortaya koyduğu düşüncelerinin metotsuz anlaşılamayacağı, öte yandan kimi egzista

Tarihsel gelişimi dikkate alındığında, nitelikli Tanrı´nın varlığıyla evrende yer alan kötülüklerin birlikte düşünülmesinin bir sonucu olarak ortaya çıkan kötülük problemi çağdaş felsefe geleneğinde bir gerçek olarak kabul edilmiştir. Bu durumda bilgi güç ve iyiliği sonsuz kötülük etmekten yüce olduğu düşünülen bir Tanrı´nın yaşadığımız evrendeki kötülüklere izin vermesi, kuşkusuz açıklık kazandırılması gereken bir husustur. Okuyucu bu eserde; Tanrı-kötülük ilişkisinin neden olduğu güçlük ve itirazların

Ben ne benim ne oyum-öyleyse ben kimim, o olan o kim-ey o, sen, benim de-ey o olan ben, sen olsun-hayır, ben, ben olan oyum-o, o olan o değil-eğer o, onunla onun için gözümüzün gördüğü o olsaydı, bizim dışımızda olan olmazdı-ben ve o, o ve o-bizimle bizim için bizde olan kim-onunla onun için onda olan kim gibidir.

Türkiye´deki Hristiyanlaştırma faaliyetleri, bugüne kadar pek az ele alınmış bir mevzudur. Zaman zaman muhtelif gazete ve mecmualarda münferid din değiştirme hadiseleri vesilesiyle bazı yazılar çıkmaktadır. Fakat bunların çoğu, meseleyi bir kültür problemi olarak alacak yerde, İslamiyet ve Hristiyanlık arasında lüzumsuz doktrin mukayeselerinden ileri gitmiyor. Bilhassa eski müelliflerin yazılarında hep bu din mukayesesine ehemmiyet verilmiştir. Son senelerde yazılan bazı makalelerde ise mücerret bir husumet