Şihâbeddîn Karâfî, (VII./XIII.) asırda Mısır'da yaşamış bulunan Mâlikî fıkıh ve usûl âlimidir. Mezhep içerisinde gösterdiği faaliyetler sebebiyle mezhebin imamlarından biri olarak kabul edilen Karâfî diğer bilginler arasında özellikle dil, mantık ve felsefe benzeri ilimlerde temayüz etmiştir. Akli ilimlere hâkimiyeti sebebiyle fıkıh usulünde kendi çağına ve sonrasına damga vuracak bir yetkinlik kazanan Karâfî, asıl olarak maslahat ve makasıd temelli hukuk düşüncesine dayalı ictihadın tesisine yaptığı vurgu