Siyasî, dinî, ideolojik her söylemin varlığını sürdürmesi, istediği yönde düşünme ve yaşama alışkanlığı kazandırdığı bir kitle oluşturabilmesine bağlıdır. Böyle bir kitlenin vücut bulup uzun ömürlü olması ise ancak ileri sürülen tasavvur, ilke ve tekliflerin bilgi düzeyinden şuur haline çıkarılması ile mümkündür. Söz konusu İslam gibi bir tek alemden değil de alemlerden bahseden, üstelik bunlar arasında duyularla temas edilen dünya hayatını, berzah ve ebedî ahiret diye tanımladığı metafizik alemlere hazırlı

Kur'an'da birçok ayet insanı düşünmeye çağırır. Hatta Allah katında mahlûkatın en itibarsızının, hayatlarında düşünceye yer vermeyen, hakikati dinleyip dillendirmekten uzak kimseler olduğu belirtilir (el-Enfâl 8/ 22). Başka bir ayette ise Kur'an'ın indirilmesindeki amacın insanı bu itibarsızlıktan çıkarıp düşünen varlık düzeyine çıkarmak olduğuna işaret edilir (en-Nahl 16/44). Ancak aynı ayetin Hz. Peygamber'e beyan görevi verildiğinden bahsetmesi sözü edilen düşünme eyleminin her aşamada sünnetin koyduğu y