Kendinden sonraki felsefe akımlarını derinden etkileyen bir filozof olarak Henri Bergson, döneminde ve sonrasında çokça okunan ve pek çok dile çevrilen bu kısa eserinde Gülme olgusunu felsefi bir mesele olarak önüne alır ve insanların neye ve niye güldüklerini mercek altına yatırır. Bu kıymetli metni Mustafa Şekip Tunç'un tercümesiyle okurlarımıza sunuyoruz.

Bergson, yaşadığı çağda bütün dünyada olduğu gibi Türk fikir hayatında da derin bir iz bırakmıştır. Pozitivist felsefe-bilimin hâkim olduğu bir dönemde daha dinamik ve düalist bir felsefe anlayışını savunmuş, sonradan sezgicilik denen felsefi akımın kurucusu olmuştur. Yaratıcı Tekâmül ismiyle Mustafa Şekip Tunç'un dilimize kazandırdığı bu eser, Bergson'un kavram dünyası ve felsefi sistemi açısından en önemli çalışmalarından biridir.

Bergson, yaşadığı çağda bütün dünyada olduğu gibi Türk fikir hayatında da derin bir iz bırakmıştır. Pozitivist felsefe-bilimin hâkim olduğu bir dönemde daha dinamik ve düalist bir felsefe anlayışını savunmuş, sonradan sezgicilik denen felsefi akımın kurucusu olmuştur. Yaratıcı Tekâmül ismiyle Mustafa Şekip Tunç'un dilimize kazandırdığı bu eser, Bergson'un kavram dünyası ve felsefi sistemi açısından en önemli çalışmalarından biridir.

Elinizdeki eser, Fransız filozof Henri Bergsonun lisede verdiği derslerin bir kısmını kapsar. Bergson, 1887-1888 derslerinde felsefeye genel bir giriş yapar: Bilim kavramını, bilimlerin tasnifini, bilim felsefesini ve felsefe ile konusunu ana hatlarıyla sorgular. 1893 dersleri ise metafiziğe adanmıştır: Bu derslerde Bergson, metafiziğin temel kavramları olan uzay, zaman ve madde konularını işler. Filozofun yöntemi, önce meseleyi nesnel bir şekilde tartışmak, daha sonra da konu hakkında kendi düşüncesini tak

Henri Bergson Metafiziğe Giriş Amaç ve yöntemleri bakımından metafizik bilgi ve bilimlerin bilgileri arasında derin bir mukayese... Oxford´da Bergson felsefesinin kısa ama bütünlüklü bir takdimi... Martin Heidegger Platon´un Hakikat Doktrini Ontoloji ve epistemolojinin sınır çizgisinde Varlıkları var ve görünür kılan aletheia ve omoiosis veya adequatio [uygunluk] yani Veritas proprie invenitur in intellectu olarak hakikat mukayesesi... Enfes bir Mağara Alegorisi Yorumu... Gabriel Marcel Ontolojik Muamma