İyi ki beni almadınız, dedi Nermin. Ben de sizi almadım diye düşünürken içini yüce duygular doldurdu. Giremediği yeri iyice yerdi içinden. Hatta yerden yere vurdu ki bu kurum kurum kurumlanan kurumların aşkı yeniden yeşermesin içinde. Burada gördüklerimi görmek, şehrin dört bir yanını dinlemek nasip işi. Bana yaptıklarınız yüzünden acımı hemen öteki acılara aktarıp bir çırpıda giriyorum içlerine. Öteki ruhların rengine bürünmem saniyelerimi bile almıyor. Bir söylev yükseldi içinde. Ey beni yadsıyan sıkışmış

Yaşam kaç yüz parçaya bölünebilir? Bu parçaların her birinden kaç bin tane hikâye çıkabilir? Sonra bu bölünmelerin her biri nasıl olur da tek bir noktada birleşip büyük bir aynaya dönüşür? Cam Kenarı'nı ikiye bölün; biri Mülteciler'e, biri Mülteci Olmayanlar'a baksın. Sonra ortadaki çizgiyi hayalinizde yok edin, ortaya hepimizin öyküsü çıksın. Yıldız Ramazanoğlu, bu kitabında da yaşam sanatının peşine düşmüş olanların öykülerini anlatıyor. Daha doğru bir ifadeyle devasa bir aynanın parçalarını birleştirip

Bu öykülerde akışına kapıldığımız, içinde edilgenleştiğimiz, kaybolduğumuz sokaklar ve mekânlar geliyor önümüze. Hikâyeleri okumak için yavaşlayıp durunca bize hayatı gösteren bir 'boşluk' açılıyor. Hiç kimsenin müdahil olmadığı bu boşluklarda kendimize dönüp bakabiliyoruz ancak. Kontrolden çıkan hayatımızın dizginleri tekrar gelip elimize değiyor.Aslında bugüne kadar bir tek kız arkadaşı bile olmamış biri olarak belli belirsiz bir şehir imgesi vardı kafasında. Yenilerde okuduğu bir romandaki gibi güzel, ze

Yorganın içinde sapsarı bir baş görmek alışık olmadığım bir durum. Sıcakça yanımda yatıyor. Saçları terlemiş, boynuna yapışmış biraz. Yüzünde hafif bir gülümseme var. Bir meleğin masumiyeti içinde derin bir uykuya dalmış. Rüyasında kalın gözlüklerine ihtiyaç duymadan her şeyi gördüğünden ve hiç bilmediği yerlerde aşina bir rahatlıkla gezip dolaştığından eminim. Göğsü ay ışığının altında inip kalkıyor, tehlikeleri göze alıp insanlara yaklaşan bir güvercininki gibi telaşlı ve ritmik. Bense uyuyamıyorum bir tü

Bu Sefer Lila Olsun Saçlarım'ın ortaya çıkışında Suavi Kemal Yazgıç'ın beni sıklıkla arayıp hikâye yazmamı telkin etmesinin büyük rolü var. Yavaşlamamıza, ülke olarak başımızdan geçenler üzerine düşünmemize izin vermeyen ortamı göğüsleyerek her telefondan sonra akıp gelen hikâyeler... Ortada hiçbir not ve yazılı iz yokken muhayyilenin bahçesinde doğaçlama boy veren babalar, oğullar ve türlü çeşit kadınlar. Hatırlamanın büyüsü, hikâye sağanağının altına el tutmanın tecrübesi...Günlüğüm varlığımın eviydi bir

Hayatın içinden, duru ve cana yakın. Buna rağmen neden acıtıyor? Öyküler incelikle kurulmuş Kırmızı'da. Okur, hikayeye dahil olsun istenmiş, bir kenarından ilişsin. Oradan hikayeye bakarken, bir an çevirip başını kendine, kendi hikayesine baksın. Öykünün sorduğunu kendisine sorsun. Kuşlar kayboldu mesela. Hayat hep kendini tekrar ediyor. Sahi, kuşlar nereye gitti? Kırmızı, Yıldız Ramazanoğlu öykü serüveninin önemli bir parçası.

Derin Siyah, hikayenin başladığı yer. Yıldız Ramazanoğlu'nun öykü serüveninin ilk eseri. Çok yönlü yazarlığı ile edebiyat ve düşünce dünyasında kendine has bir yere sahip yazarın, yayınlandığı yıl Türkiye Yazarlar Birliği tarafından yılın öykü kitabı seçilen bu eseri, insanın iç dünyasına zengin bir bakış aynı zamanda. Dışarıda hayat sürer giderken içeride neler olduğuna çekilen dikkat. Sorgulamanın, yüzleşmenin insanın kendisinden başlaması gerektiğine dair kurulan bir öykü evreni. İnsan birilerini yaşarke

Derin Siyah, hikayenin başladığı yer. Yıldız Ramazanoğlu'nun öykü serüveninin ilk eseri. Çok yönlü yazarlığı ile edebiyat ve düşünce dünyasında kendine has bir yere sahip yazarın, yayınlandığı yıl Türkiye Yazarlar Birliği tarafından yılın öykü kitabı seçilen bu eseri, insanın iç dünyasına zengin bir bakış aynı zamanda. Dışarıda hayat sürer giderken içeride neler olduğuna çekilen dikkat. Sorgulamanın, yüzleşmenin insanın kendisinden başlaması gerektiğine dair kurulan bir öykü evreni. İnsan birilerini yaşarke

Edebiyat ve sinemanın birbirine benzeyen pek çok noktası var, öte yandan bu iki türü birbirinden farklı kılan çok temel özellikler de mevcut. Ama edebiyatın ve sinemanın birbiriyle etkileşim halinde olduğu düşüncesine herhalde kimse karşı çıkmaz. Bir edebiyatçının gözünden sinemaya bakış diyebiliriz bu kitaba. Yıldız Ramazanoğlu, sinema ile ilişkisi gereği davet edildiği sempozyumlarda sunduğu bazı tebliğleri bu kitap için derledi. Haricen yazarın seçtiği filmler hakkında yazıları da bağlamları dahilinde ki

Adem'in Cevap Vermesi, çok sesli bir kitap. Karakterler bilinç akışı ve iç konuşmalar ile iç dünyalarını, zihinlerini okura açarken, süregelen hayat, bu hayatı inşa ederken yazarın kurduğu denge, karakterler ile birlikte olayların içinde nefes almamıza sebep oluyor. Adem'in Cevap Vermesi'nde, üç bölüm halinde bir kurgunun çatıldığına şahit oluyoruz. Adem; hayat gözlerimizin önünde, yani biz, yani bizim, yani insanın, Sarsıntı; sarsıntılar eşliğinde, düşe kalka, ine çıka, kazana kaybede, Yaşantı; yaşıyoruz,