Nemide başka bir hayat, başka bir âlem için yaratılmıştı. Nemide âlem-i hayatta, çalılar arasına salıverilmiş ince kanatlı bir kelebek hükmündeydi. Per-i zerrinini teşkil eden zarlar, güzergâhındaki çalılardan hunîn cerihalar topladı. Yed-i hilkat bazı vücutları yaşatmamak için yaratır. Onlar ademden kefenlerini hamilen gelirler. Nemide vücuda geldiği zaman gözlerinde bir katre yaş, dudaklarında matemi bir tebessüm getirmişti. -Recaizade Mahmut Ekrem- Nemide, Halit Ziya'nın İzmir dönemi romanlarının ik

Kırık Hayatlar, Halit Ziya'yı Türk romancılığının en önemli şahsiyeti yapar. Eser; hastalar, adları dedikodulara karışan insanlar ve halayıklarla çok kalabalık bir şahıs kadrosuna sahiptir. Kadın-erkek ve aile ilişkilerinin hemen hepsinde bazı bozukluklar vardır. Bunlar herkesin hayatında kırıklıklara yol açmaktadır. Yazarın bozulan evliliklerden dolayı sadece tek bir cinsi suçlamadığı dikkati çeker. Sosyal ilişkilerde insanları mutsuzluğa götüren bin bir sebep bulunmaktadır. Bu kalabalık içinde asıl hikâye

?Halit Ziya'nın hayatı da eseri kadar övülmeye değer... O, bütün ömrünü edebiyata verenlerdendir. Ömrünün sonuna kadar çalıştı. Arkadaşları, garip bir inkârda ısrar ettikleri hâlde o, elinden geldiği kadar yeniyi, yaşadığı zamanı anlamaya gayret etti. İlk eserinin dili üzerinde yaptığı değişiklikler, onlara ne kadar bağlı olduğunu gösterir. (...)Halit Ziya, Türk romanının başındadır. Bu geleneğin memlekette kazanacağı her zaferde onun bir payı olacaktır. Ahmet Hamdi Tanpınar Halit Ziya Uşaklıgil'in, zam

?Bizde asıl romancılık Halid Ziya ile başlar. Bu geleneğin memlekette kazanacağı her zaferde onun bir payı olacaktır. Ahmet Hamdi Tanpınar Mai bir gecenin ışığı ile başlayıp siyah bir gecenin karanlığı ile son bulan Mai ve Siyah'ta, aydın orta sınıfın hayatı, hayalleri, yaşadıkları tezatlar, üzüntü ve mutlulukları görülür. Fakat romanın asıl dikkat çeken yönü; modern roman anlayışını içeren kurgusu, hayal ve hakikat arasındaki çatışmayı gösteren içeriği ve geniş bir çevre içerisinde tanıtılan k

´´Henüz yirmi iki yaşında, bütün maneviyatı [ruh haleti] yanlız bir ümidin tahakkukunu muntazır [gerçekleşmesini beklemekte]...Şöhret bulmak, edip olmak, herkesçe tanılmak, bugün o kadar acılıklarına gögüs vermek için hayatını zehirlediği bu edebiyat aleminin bir gün yüksek zirvelerine [doruklarına] çıkmak ve ismini o kadar yükseltmek ki... O tasavvur ettiği [hayalini kurduğu] yüksek payeye [dereceye] bir had [sınır] bulamıyor; sonra da bu derece [kadar] itila emellerine [yükselme arzularına] kapılıyor oldu