21. yüzyılın eşiğinde, teoride demokrasi ile yönetilen bir ülke olan Türkiye'de yaşanmış en önemli siyasi travmalardan biridir 28 Şubat Süreci. Devletin akıl tutulması yaşadığı, yüzbinlerce mağdur oluşturmuş bir hukukî ve siyasî skandal. Sıcaklığını halen muhafaza eden sürecin mağdur tarafındaki kahramanlarının hatıraları, yaşadıklarını kayıt altına almaları, tarihe düşülen önemli notlardır. Ara Rejimin Adaleti, dönemin en ünlü aktörlerinden Şükrü Karatepe'nin yaşadığı trajik, hatta trajikomik yargılanma sü

Doç. Dr. Şükrü Karatepe, bu kitapta, Siyaset Biliminin en tartışmalı konularından biri olan siyasi ideolojileri, düşünce temelleri, tarihi gelişimleri, çatışan yönleri ve küreselleşme sürecindeki dönüşümleriyle incelemekte. Sahasında Türkçe yazılan ilk kitap olan Karatepenin bu çalışması, okurlara ideolojileri bir arada, topluca değerlendirme imkanı vermesi bakımından büyük önem taşımakta.

Anayasalar, hukuka uygun bir devlet yönetiminin temel ilkelerini göstererek vatandaşların hak ve hürriyetlerini güvenceye alan toplumsal sözleşmelerdir. Türkiye´de anayasa hazırlama işi, merkezi iktidarın elinde tutan bürokrat-yönetici kadroların ayrıcalığı olarak kaldı ve başka kesimlerin katılımına izin verilmedi.Kendilerini devletin ve rejimin gerçek sahibi olarak gören bu kadrolar, halkı denetim altında tutulacak potansiyel bir tehlike ve değiştirilmesi gereken cahil bir yığın olarak gördüler. (Arka Kap

İnsanları yönetme ve genel düzeni sağlama düşüncesi şehirlerde doğdu. Hukuk ve siyasi iktidar şehirde ortaya çıktı. Uygarlıklar şehirde gelişti ve tarihte kurulan ilk şehirler aynı zamanda ilk devletlerin habercisi oldu. Batı´da 14. yüzyıldan itibaren merkezi hükümet karşısında güçlenen şehirler, yerel parlamentolarını ve yönetim organlarını, mesleki ve sivil örgütlenmelerini tamamlayarak modern demokratik devlete geçişin şartlarını hazırladı. Kendi iç dinamikleriyle toplumsal dönüşümünü sağlayamayan Türk

Türkiye´de kurulan tek parti yönetiminin en önemli güvencesi ordu ve bürokrasidir. Devletin resmi kademelerine hakim olan bu iki kuvvet, tek parti düzeninde tasfiyeye yönelik girişimlerden her zaman rahatsız olmuşlardır. 1950´den bu yana yapılan değişikliklerle bürokrasi, tek parti ideolojisine bağlı mütecanis bir kitle olma niteliğini yitirmiştir. Buna karşılık orduda henüz köklü bir değişikliğin başladığı söylenemez. Yarım asrı aşan çok partili siyasi tecrübeye rağmen, vatandaş-devlet ilişkilerinde tek pa

Osmanlı Devleti´nin siyasi yapısı XIV. ve XV. yüzyıllarda hızla gelişeşerek XVI. yüzyılda en mükemmel haline erişti. Tarihçiler bu dönemi Klasik Dönem olarak adlandırmaktadırlar. Osmanlı Devleti´nin klasik dönemdeki siyasi yapısı ve organları, daha önceki Türk ve İslam devletlerinin yüzlerce yıllık deneyim ve birikimlerine dayanmaktadır. Bu kurumlar her türlü gelişme ve değişmeye açık tutulduğu başlangıç dönemlerinde toplumun ihtiyaçlarını yeterli derecede karşılayarak, müşterek hayatın düzen içerisinde sür

Dindarlar siyaset ve idarede etkili oldukça yönetim tekellerinin kırılacağından korkan batıcı-laikçi çevreler, dindarları demokrasiyi yok etmek ve demokratik siyasi rejimi yıkmakla itham ediyorlar. Böylece değişen şartlara uygun yeni bir suçlama tarzı keşfedilmiş oluyor. Tek başına ya da koalisyon ortağı olarak iktidara gelmek suretiyle ülkede yerli sanayinin kurulmasına öncülük edenleri gerici, çağdışı ya da teknoloji düşmanlığı ile suçlamanın inandırıcılığı kalmadığından, artık diktatör, zalim, demokrasi