Asırlar sürecinde oluşan İslam kültür ve medeniyet birikimimizin dinî alana sirayet etmemesi, dinî alanın gelişen bu medenî zenginliklerden etkilenmemesi, yararlanmaması düşünülemez. Birey ve toplum hayatının önemli bir kısmını kapsayan dinî hayat, dinsel görünümlü davranış ve biçimler, içinde özün muhafaza edilmesi ve özden asla fedakârlık edilmemesi şartı ile İslami coğrafyalarda çeşitlilik arzeder. Bu anlayış farkları, yorumlar, örf ve adetler, milletlerin farklı karakter yapıları ve daha başkaca etkenle

Tilavet tecvit kurallarına uyularak Kuran lafızlarını seslendirmektir. Ayetlere nağme melodi yükleyerek okuma doğaçlama olarak geleneklere uygun bir biçimde yapılır. Bu itibarla Kuran lafızlarını seslendirme hayli emek bilgi beceri ve birikim isteyen ciddi bir icra işidir. Ayetleri tilavet ederken bilelim bilmeyelim bir mûsıki makamı meydana gelir. Bundan kaçınmak mümkün değildir. Asr ı Saadette yapılan tilavetler esnasında da elbette makam oluşuyordu ama henüz adı konulmamıştı. Çünkü o tarihlerde mûsıki

Hz. Âdemle başlayan nebiler zincirinin son halkası olan Hz. Muhammede indirilen Kurân-ı Kerîm, büyük bir itina ile korunarak, elden ele, dilden dile günümüze kadar tevatür yoluyla gelmiştir. Ondaki bu erişilmez üstünlük, lafzındaki uyumdan, az sözle çok kapsamlı ve derin mâna ifade edişinden, içerdiği bilgi ve kavramların bilimsel seviyenin üstünde ve evrensel oluşundan kaynaklanmaktadır. Kurân-ı Kerîmin okunmasının, Onun yüceliğine yaraşır bir şekilde olacağı pek tabiidir. Çünkü o Allah kelâmıdır. Bir şiir