Kurân, bir taraftan insanla Allah arasında özü itaat, sevgi, saygı ve aşka dayanan toplumsal bir düzen oluşturmaktadır ki, söz konusu düzen sosyal, hukuki, iktisadi ve siyasi bir çerçeveyi içermektedir. Biz bu noktadan hareketle konuyu, sosyolojik kurumlar bağlamında ele almak suretiyle aile, eğitim, ahlâk, hukuk, iktisat ve yönetim gibi toplumsal meseleleri, Kurân perspektifinde işlemeye çalıştık. Amacımız, Kurânın toplumla ilgili öngördüğü düzenlemeleri ortaya çıkararak, Müslümanların hem bireysel hem de

Bugün insanlık için nübüvvet kültürünü semavi kitap olarak muhafaza eden tek kaynak Kur’an-ı Kerim’dir. Bu yüzdendir ki insan deruni manalarına nüfuz ettikçe, Allah’ı düşünce, akıl ve his yoluyla duymaya, anlamaya, kavramaya ve ona yakınlaşmaya daha fazla gayret göstermektedir. Bu anlamda Kur’an-ı Kerim müminler için bir nur, bir ışık ve bir yol göstericidir. Böyle olunca elbetteki Kur’an’ın muhtevasını anlamaya çalışmak yanında onun tarihiyle alakalı hususlarda bilgi sahibi olmak da her Müslüman için gerek

Kurân hukûkî alanla ilgili bir takım düzenlemelere yer verdiği gibi, ahlâk alanında da bazı ilke ve prensiplere yer vermiştir. Onun ahlâkla ilgili serdettiği bu esasların oldukça yoğun bir şekilde bulunduğu sûrelerden birisi de Lokman Sûresidir. Görebildiğimiz kadarıyla söz konusu sûre, şirk unsurlarından arınarak tevhide gönül vermiş, yaratanına, ana-babasına ve insanlara karşı saygılı, sorumluluk bilinci taşıyan, namazını hakkıyla kılıp, zekatını veren, insanları daima iyiye ve güzele sevkedip kötülüklerd