Kur'an'da kelime olarak yirmi defa, kök olarak da yüzlerce kez geçmekte olan hikmet kelimesi, Kur'ânî kavramların en önemlilerinden biri olmasının yanı sıra aynı zamanda en çok yanlış anlaşılanlardan biridir. Bu sebeple bu kavramı incelememize konu edindik. Hikmet kelimesinin Kur'an'da, geçtiği ayetlere göre birçok manada kullanıldığını gördük. Müfessirlerce çok değişik manalarda yorumlanan bu ifadeleri sonuçta birkaç manaya indirgememizin mümkün olduğu kanaatine vardık. Kur'an'ın hikmete atfettiği bu birka

Kuranın Yahudi ve Hıristiyanlardan Ehl-i Kitap diye bahsetmesi, onların kitaplarının da bazı ilâhî gerçekler içerdiğine işaret etmektedir. Elinizdeki kitap, Yahudilerin ve müsteşriklerin iddialarında olduğu gibi, Tevratın veya Kitab-ı Mukaddesin Kuran için bir kaynak mahiyetinde olduğunu değil, her iki kutsal kitabın da aynı ilâhî kaynaktan neşet ettiğini ortaya koymaktadır. Ayrıca bu çalışma, hem Tevrattaki lafzî ve mânevî tahrifi delilleriyle göstermekte; hem de bu tahriften kurtularak günümüze kadar gele