Klasik İslâm düşüncesini önce ekoller ve kavramlar, sonra isimler üzerinden irdeleyen Salih Aydın, statik ve tarihselci bir akademi metninden uzak, ufuk açıcı tanımlamalar, kavramlaştırmalar ve kavram eşleştirmeleriyle beraber, gelenksel düşüncemizi öz ve özet bir şekilde sunuyor. Kuşatıcı ve mutedil bir üslupla İslamî düşünce geleneği içindeki bütün unsurları, isimleri, ekolleri elden geldiğince metnine dahil eden Salih Aydın, düşünme eyleminin ve olgusunun partizanlıktan ârî, insanî ve ilahî kökenlerini/

Allaha, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, hayır ve şerri ile kadere ve ahiret gününe iman etmek; yolda insanlara rahatsızlık veren şeyleri kaldırmak; komşuya ikramda bulunmak; meşru yöneticiye itaat etmek; maddi ve şer2i hükme uygun olarak temizlenmek; hasedi terk etmek, kin tutmayı terk etmek, kızıp öfkelenmeyi terk etmek; vatanı sevmek... bütün bunlar imanın şubeleri olarak addedilmiştir. Bize göre bu imanın evrensel bir güven meselesi olarak ele alındığını göstermektir. İnsanın, ruhen güvende ol