Modern Batı düşüncesinin bir tür tekrara düşmesini, onun yeni ufuklar açamamasını dahası neredeyse bir tünel bakışına duçar oluşunu onmaz bir yara olarak okuyan Heidegger, içinde bulunduğumuz durumdan bizi ancak bir Tanrı kurtarabilir demişti . Sonuçta moderni-tenin bilançosunu, telafi veya rehabilite etmek mucizeye kalmıştı. V. Frankl'ın tespitiyle, bugün sıkıntı ve kayıtsızlık yayılmaktadır. Boşluk ve anlamsızlık duygusu da adeta kol gezmektedir.Varoluşsal vakum diye adlandırdığım şeye bugünün kitlesel ne

Evlilik bir tür karşılaşmaysa, evlilik hayatınızı ve seçtiğiniz eşlerinizi, gelin isterseniz Hint bilgeliğiyle düşünelim: İlk kural: Karşına çıkan kişiler her kimse, doğru kişilerdir. Bunun anlamı şudur, hayatımızda kimse tesadüfen karşımıza çıkmaz. Karşımıza çıkan, etrafımızda olan herkesin bir nedeni vardır, ya bizi bir yere götürürler ya da bize bir şey öğretirler. İkinci kural: Yaşanmış olan her ne ise, sadece yaşanabilecek olandır. Hiç bir şey, hem de hiç bir şey yaşadığımız şeyi değiştiremezdi. Yaşad

Bu çalışma, değer konusunu psikolojik ve felsefî perspektiften ele almayı hedeflemiştir. İlk bölümü değerler felsefesine ayıran kitap, ahlak felsefesinin mahiyetini ortaya koymayı amaçlamıştır. Ahlakın kaynağı sorusunu cevaplarken, evrensel ahlak görüşünü ve evrenselliğe karşı duran görüşleri ortaya koymuştur. Bölüm boyunca, Nietzschenin köle ahlakı sorgulamasından, Leibnizin doğal ahlak anlayışına ve İslam ahlakçılarından Kınalızade Ali Efendinin ahlak anlayışına varıncaya kadar, farklı bakış açılarına yer

Kent olgusunu moderniteden bağımsız okumak mümkün değildir. Zira sosyoloji de modernitenin insan ve insanlar veya toplum profiliyle meşguldür. Kent ise bu topluluk ve toplumların mekân tezahürlerinin adıdır. Dolayısıyla moderniteden kopuk bir toplum algısı geliştiremeyeceğimiz gibi, kent tasavvuru anlatısı da boşlukta kalacaktır. Kent sosyolojisi disiplin olarak, Batı'da 19. yüzyıl sonlarında ortaya çıkmıştır. Sosyoloji disiplinleriyle aynı zemini paylaşmakla birlikte büyük ölçüde bu disiplinlerden ayrılan

Antropoloji disiplini insanı kültürel, toplumsal ve biyolojik çeşitliliği içinde farklılık ve benzerlik vurgusuyla incelemeyi hedefler. Bütünsel bakış açısını mümkün olduğunca tatbik etmeye çalışır. Çünkü bu disiplin, bütün zamanlarda yaşamış olan veya yaşayan tüm insanlara ilişkindir; insana ve insanlığa dair boyutların hepsiyle bağ kurar. Prensipte, tüm toplulukların tüm kurumlarıyla ilgilenir. Antropoloji özellikle kültürel görecelilik, bağlamın derinlemesine incelenmesi ve kültürler-arası karşılaştırmal

Özgür olmanın yolu, Allahı ya da kültürün içindeki en yüce gücü sevmekten geçer. Bu sevgi, özgürleştirir; çünkü ölüm ve ölümsüzlük arasındaki mesafeye dayanak olur. Özgürleştirir; çünkü benliğe ve egoya çakılı kalmaktan azade eder. Özgürleştirir; çünkü yaratılanı yaratandan ötürü hoş görmeyi gösterir. Bu hoş görü ve sevme, dahası hayranlık, insanlığa, doğaya ve yaşama duyulan tutku olur çıkar. Tutku ve coşku ise ruha boyut bahşeder. Bu, yükselmedir veya noksanlıkların veya ruhtaki gerilimlerin kapanmasıdır

Felsefesiz hayat, açmaya çalışmadan gözü kapalı yaşamaktır diyor Descartes. Buradaki gözünü açma ifadesini, sıradan yaşantının ve düşüncenin dışına çıkmak, hayatı sorgulamak ve anlamak; belki de kahkaha ve ağlamak olarak yorumlayabiliriz. Sınırları zorlamak, uykudan uyanmak ve gözleri açmak, dü-şünmenin ta kendisidir. Bu nedenle ayrıksı ve aykırı bakabilme; hatta gerekirse adeta yukarıdan vadiye göz gezdirmek ancak derinlerdeki inceliklere dokunabilmedir felsefe. Doğrusu yamuk bakabilme yetisini etkin kılma

Sosyoloji ve diğer insanbilimleri felsefeden bağımsızlaşsa da, gerçekte sosyoloji, tarihsel din üzerinden Hıristiyanlık anlatısıyla özcü felsefeyi sürdürmektedir. Antropoloji de büyü fikrini eksene aldığı için, Yunan düşüncesindeki belirleyici/determinist ve pozitivist bilim anlayışını kısmen din araştırması üzerinden devam ettirmektedir. Zira büyü, tıpkı bilimde olduğu gibi, önceden belirlenmiş bir durumun, nedensellikle işleyen verilerin, zorunlu olarak gerçekleşeceği düşüncesine dayanır. Böyle olunca sos

Paul Tillich, modern ´Varoluşçu Teoloji´ akımının önemli düşünürlerinden. Akıl ve iman ilkelerinden azami ölçüde istifade ederek, insan, dünya ve Tanrı´yı bütüncül bir şemaya yerleştirmeyi amaç edinen din felsefesi, insanı eksene alan Varoluşçuluğun temel yaklaşımlarını yeniden üretme amacı taşır. Dolayısıyla Tanrı tasavvuru Tillich´in eserlerinde bir Tanrı-insan ilişkisi sorunu olarak çıkar karşımıza. Bu yaklaşımın mantıksal sonucu olarak Tillich, klasik Teizm´in Tanrı tasavvurunu şiddetle eleştirmiştir.