İşte bu amansız çağrı harekete geçirmişti onu.. Kur´an ve Sünnet için çıkmıştı yola.. Kur´an ve Sünnet´in yeniden hayata geçirilmesi için, kendisi başta olmak üzere bütün aile fertlerini bile feda etmekten çekinmemişti. Onun ve onunla beraber olanların Kerbela Gülleri olmaları bundandı..Çünkü onlar, Gül Peygamberin Gül yoluna, nazenin güller gibi serildiler..Kur´an-ı Kerim için..Hadis-i Şerifler için..Allah rızası için..Peygamber yolunu ihya etmek için.. Kur´an ve Sünnet için..

Adam olmanın ve adam kalmanın yolu, Peygamber ve Sahabe?yi tanımaktan geçer! Hal ve hareketlerine Peygamber ve Sahabe yansımayan insan, zaman içinde insanlığını da kaybeder! Karanlık dünyamızı Peygamber ve Sahabe aydınlığı ile aydınlatabilirsek, o kadar yaklaşırız onlara! O kadar benzeriz adama! Haydi öyle ise? Allah ve Rasulü?nü tanımaya, Peygamber ve Sahabe yoluna, Salih ve Sadıklar ile beraberliğe? Ne duruyorsunuz hala! Duymuyor musunuz beni! Haydi diyorum size, haydi?

Bahar gelmişti artık. Her taraf yeşermiş tabiat rengarenk olmuştu. Kuşlar sevinç çığlıkları ile deruni bir musiki ziyafeti çekiyorlardı. Her şey yeniden dirilmiş; yeni baştan dünyaya gelmiş gibiydi. Kış boyu ölü gibi duran tabiat, baharla dirilmişti yeniden. Boş vakit deyimi yoktu onların kitaplarında. Sürekli çalışıyorlar, çalışmak zorunda olduklarını da biliyorlardı. Öğrencileriyle ne kadar diyaloğu varsa, öğrenci velileriyle de ona yakın bir diyaloğa girmişti Mümin hoca. Güzel havalarda köylere ail

-Peygamber Efendimiz (sav), Kişi sevdiği ile beraber olur! buyuruyor, değil mi Nurullah amca -Aynen öyle çocuklar. Salon dolmaya başladı bakın. Biz de gidip arkadaşlarımıza yardımcı olalım. Sizi de Peygamber sevgisi konferans ile baş başa bırakalım. -Dinlemekten anlamaya, anlamaktan yaşamaya geçmek arzusuyla... -Hep beraber inşallah...

İlçe yeni bir haber ile çalkalanmaya başladı. Herkes kendi işittiğini konuşuyordu. İşittiklerine bire iki ekleyenler de vardı tabi. Neler konuşulmuyordu ki. Salih ile Mümin hoca ailece dışarı çıkamaz olmuşlardı. Durum oldukça gergindi. Saadettin, İlyas ve Ali öğretmenler, zaman zaman uğrayıp ihtiyaçlarını karşılıyorlardı. Bir akşam Salih beylerde, bir akşam da Mümin beylerde toplandılar. Durum değerlendirmesi yaptılar. Mümin hoca konuyu şöyle bitirdi. Çoluk çocuğumuzu babalarımızın evine görderelim. Biz de