2001'de Amerika'da yaşanan ikiz kule olayından sonra İslam'a Batı medyasında acımasız medyatik saldırılar yapıldı. Bu saldırıların ana teması İslam'ın şiddet dini olduğu ve terörizmi beslediği fikriydi. İşte Rahmetu'l-İslam kitabı bu haksız ve yersiz ithamı reddetmek için kaleme alınmıştır. Girişte insanlığın sosyal ve itikadî açıdan İslam'a ne kadar ihtiyacının olduğu anlatıldı. Girişten sonra kitap dört bölüm ve bir sonuç kısmından oluşmaktadır. Birinci bölümde kitap ve sünnette rahmete yapılan vurgu ve

Kısa bir tarihçesini sunma çabasında olduğumuz Ahmed-i Hanî, bir fazilet timsali olarak kendisinden sonra gelen nesillere ışık saçmış bir şahsiyettir. O tarih boyunca insanlara örneklik teşkil etmiş bir kişiliktir. Çağımızda Ahmed-i Hanî gibi şahsiyetler unutulmuş durumdadır. Oysa bu gibi şahsiyetlerin tanınmaması ve hayatlarının bilinmemesi, toplum için büyük bir kayıptır. Zira nesillere ve kitlelere ilham kaynağı olan, ideal ve erdem aşılayan bu rol model şahsiyetlerin örnek hayatlarıdır. "Tarih bilinci"

İçten ve dıştan bazı mihraklar, özellikle akılları İslam´a karşı ifsat etmek ve küresel düzeyde bunalmış olan insanlık için bir umut ışığı olarak beliren ve bir değer olarak yükselen İslam´ın imajını bozmak için hatırı sayılır birçok proje üretmekte, büyük bütçeler ayırmakta ve ciddi imkanlar kullanmaktadır. Bunun sonucunda ne yazık Müslümanlarla mukaddes kitapları arasında fark etmedikleri kalın fikrî duvarlar örüldü. Müslümanlar Kur´an kültüründen gittikçe uzaklaştırıldılar, onun değerler dünyasını tanıma

Ülkemizde asırlar boyunca İslam'a, İslamî ilimlere, bulunduğu coğrafyanın insanlarına sosyal, ahlakî ve kültürel alanlarda gönüllülük esasına dayalı olarak hizmetlerde bulunmuş medreseler, hak ettiği ilgiyi görmemiş ve nerede ise unutulmaya terk edilmiştir. Oysa medresenin kendisi modern zamanların dışında ve de modern yapılanmalardan hiç istifade etmeden hizmetini sürdürmüş olsa da her yeni bilginin mutlaka, eski bir bilginin uzantısı olduğu kuralınca günümüz insanlarının ve eğitim kurumlarının bu müessese

Toplumumuzu birbirine bağlayan manevî rabıtalar ve güven oluşturan unsurlar her geçen gün belirgin bir şekilde azalmakta ve sorumluluk sahibi tüm insanları endişelendiren üzücü olaylar daha sık ve yaygın biçimde meydana gelmektedir. Bu durum, bunların tek başına yetmediğini göstermektedir. Toplumsal yapımızı güçlendiren, birbirimize güvenimizi arttıran, sosyal dokumuzu sağlamlaştıran ve bizi birbirimize katlanabilir bir duruma getiren değerlerimizi yeniden ihya edip dört elle sarılmamız gerekmektedir. Elini

Kur'an-ı Kerim, inmeye başladığı günden bu güne dek ciddi bir husumetle motive olunan ve ideolojik bir tonla seslendirilen sınır tanımaz muhalefeti hep karşısında bulmuştur. Bu muhalefet cephesi, Kur'an'a kalplerdeki yüceliğini sarsıcı ve otantiğini sorgulayıcı değişik eleştiriler yöneltmiştir. Bu eleştiriler, özellikle modern zamanlarda objektiflikle makyajlanarak ve ilmîlikle ambalajlanarak okuyucuya sunulmaktadır. Tabiatıyla ilk andan itibaren hakkı makbul göstermek için değil; hakkı mağlup etmek için gi