Bu çalışma Müdafaa-i Hukuk Cemiyetleriyle beraber bir noktada Milli Mücadele döneminin de genel durumu ve sosyal yapısının tahlilidir. Birinci Dünya Savaşı´ndan mağlup çıkan Osmanlı devletini yönetenlerin Milli Mücadele yıllarındaki tavır ve davranışları objektiflik ilkesine bağlı kalınarak ortaya konulmuş ve savaş sonrasında halkın moralinin düzeltilmesi için nasıl bir teşkilatlanmaya gidildiği araştırılmıştır. Milli Mücadele´nin manevi cephesi üzerinde ağırlıkta durulan çalışmada Müdafaa-i Hukuk Cemiyetlerinin kuruluş faaliyetleri ve sosyal yapısı incelendikten sonra bu cemiyetlerin çalışmalarında hangi toplumsal sınıfların daha etkin olduğu üzerinde durulmuştur. Son olarak Kuvay-ı Milliye ile Müdafaa-i Hukuk Cemiyetleri arasındaki ilişki ve Cumhuriyet döneminde TBMM´de nasıl bir rol oynadıkları bizzat arşivlere inilerek birinci el kaynaklardan günışığına çıkarılmıştır.
(Arka Kapak)