Eski bir letâif kitabına yazılan mukaddimede, müellif, kitabının, padişah hazretleri Sultan Selim Han oğlu Sultan Süleyman´ın iltifatlı bakışının satırlara değmesi, yani okumasıyla -ancak o zaman- kamil manada tamamlanacağını söylüyordu. Şu anda ben de aynı şeyleri düşünüyorum. Bizlerin ve anlatılanların gerçeklik kazanması, bu kitabın hakiki okuyucularına ulaşmasıyla; onların dikkatli, yüksek bakışlarının satırlara değmesiyle mümkün olacaktır. Bu kitabı bu şekilde okuyanlar, bir tünelden geçerek meçhul bir âleme ulaşır gibi, kitabın içindeki dünyaya dahil olup, oradaki kişilerle beraber, hatta onlardan biri olacaklardır. Kitabın bu çekim gücünden kurtulanlar, onun yayımlandığından bile haberdar olmayan, bir gün tesadüfen ellerine geçse bile şöyle bir göz gezdirdikten sonra, saçma! diyerek bir kenara atabilenler olacaktır. Belki büyük bir mutluluk olacak bu onlar için, belki de kayıpların en büyüğü.