Sıddık, nebî, resûl, imam
Ve Allahın halîli (dostu) bir peygamber

Fusûsul-Hikemin Hz. İbrâhim fassındayız.
İbnül-Arabî Allah, İbrâhimi dost edinmişti. (Nisâ, 125) âyetinden yola çıkarak dostluğun arkasındaki mânâya işaret ediyor: Aşk, aşırı sevgi ve yaratılmışın hatalarını, özellikle kendine kötülük yapanı Yaratana olan muhabbetiyle affetmek İşte Halillik, yani Allahın tecellîsi Hz. İbrâhimde bu şekilde zuhur ettiği için Hz. İbrâhim dostluk makamına ulaşır. Hakkın aynası olur. Mübârek vücudunda Allahın isim ve sıfatları kemâle erer.

Fusûsul-Hikemin diğer fasslarında olduğu gibi bu bölümde de Muhammedî hakîkatin kapıları açılır. Hz. İbrâhim bize dostluktan habibliğe geçiş sırrını öğretir:
Aşk, aşırı sevgi, teslimiyet ve tevekkül

İbrâhime erişmek isteyen İbrâhimin yolunda olmalı.
Dostluk makamını talep eden, Hakka teslim olup belayı nimet görmeli.