Güneşin sıcaklığını yeryüzüne cömertçe yaydığı güzel bir bahar günü, dört sevimli afacan el ele tutuşup yemyeşil kırlarda doyasıya koştular. Türlü türlü oyunlar oynayıp, neşeyle eğlendiler. Yorulunca, koca bir çınarın gölgesine oturup, hoş kokulu çiçeklerin arasında, bülbül seslerini dinlediler.
Tam o sırada içlerinden en afacan olanı, ağaç kovuğunda saklı duran bir kitap farketti. Merakla kitabı açıp, ilk öyküyü heyecanla okumaya başladı.
Öykülerin gizemli dünyasında buluvermişlerdi kendilerini. Neler yoktu ki bu dünyada?
Eğitimden erdeme, akıldan inanca kadar birbirinden güzel öyküleri okudukça, daha da çok sevdiler birbirlerini ve bu hayatı