Reconquista sürecinin tamamlandığı 1492 yılı İspanya´da İslam hakimiyeti ya da Endülüs Devleti´nin sona erişine tanıklık etti. Orada kalan Endülüs Yahudileri (Sefarades) hemen ve tamamen, Müdeccen (Mudejares) olarak anılan Endülüs Müslümanlarının ise pek çoğu 1610 yılına kadar ülkeden çıkarıldılar. Kendi tercihleriyle göç edenler de az değildi. Bu arada yoğun bir hıristiyanlaştırma faaliyeti başlatan Hıristiyan İspanya, Hıristiyan din adamlarının yönetimindeki Engizisyon Mahkemesi vasıtasıyla bir etnik temizlik kampanyasına imza attı. İnsanlık tarihinde eşi benzeri az görülen bir hadise olarak Endülüslülerin hıristiyanlaştırılması ve göçleri, gerçekte büyük ıstırap ve katliamlarla dolu bir facianın adıdır.
1492 yılında Osmanlı topraklarına kabul edilen Endülüslü göçmenler sadece Yahudilerden ibaret değildi. Aynı yıl ve sonraki yıllarda da Osmanlı ülkesine (Kuzey Afrika, İstanbul, Balkanlar ve Anadolu) Müdeccen göçü devam etmiştir. Osmanlıların hizmetine giren Müslüman korsanlar ve XVI. yüzyılda Cezayir beyleri vasıtasıyla hem Endülüslü Müslümanlara yardım edilmiş, hem İspanya kıyıları vurulmuş ve hem de Batı Akdeniz, Kuzey Afrika ve Mağrib´te Osmanlı hâkimiyeti tesis edilmiştir.
Elinizdeki kitap Endülüs faciasının ardından Müslüman ve Yahudilerin Osmanlı ülkesine göçlerini ve Osmanlı devletinin Endülüs´e duyduğu ilginin boyutlarını incelemektedir. Daha önce yayınevimizin neşrettiği Reconquista adlı araştırmasından tanıdığınız yazar bu kitabında Reconquista´dan Sonra olup biteni Osmanlı-Türk coğrafyasına bakan yönleriyle ele alıyor.
(Arka Kapak)