Dinin eğitim öğretimi, ilmi bir bilginin öğretimi gibi tasarlanıp yürütülemez. Bir başka deyişle dini değerlerin anlaşılıp yaşanması yalnızca öğretimle, bilgi vermekle sağlanamaz. Dini eğitim ile Din kültürü öğretimi tamamen farklı şeylerdir. Dini eğitim; kişinin bağlı olduğu dinin temel inançları ve geleneğin bilgisi kadar, bunların bireysel tecrübesini ve pratiğini de çocuğa ve gence kazandırmak durumundadır. Böylece dini eğitim, basitçe din hakkında bilgilendirmeyi değil, kişilik ve kimlik düzeyinde bir dindarlık gelişimini hedef almalıdır.